ประตูหน้าจอปิดดังปัง ชุดของแมรี่แกว่งไกว
เหมือนภาพลวงตา เธอเต้นรำข้ามระเบียง
ขณะที่วิทยุเล่นเพลง
รอย ออร์บิสัน ร้องเพลงให้กับคนเหงา
เฮ้ นั่นคือฉัน และฉันต้องการแค่เธอ
อย่าส่งฉันกลับบ้านอีก
ฉันไม่สามารถเผชิญหน้ากับตัวเองคนเดียวอีกครั้ง
อย่าวิ่งกลับเข้าไปข้างใน ที่รัก
เธอรู้ดีว่าฉันมาที่นี่เพื่ออะไร
เธอกลัวและคิดว่า
บางทีเราอาจไม่เด็กอีกต่อไป
แสดงความเชื่อมั่นหน่อย มีเวทมนตร์ในคืน
เธอไม่ใช่คนสวย แต่เฮ้ เธอก็โอเค
โอ้ และนั่นก็โอเคสำหรับฉัน

เธอสามารถซ่อนตัวใต้ผ้าห่มและศึกษาความเจ็บปวดของเธอ
ทำไม้กางเขนจากคนรักของเธอ โยนดอกกุหลาบในสายฝน
เสียเวลาฤดูร้อนของเธออธิษฐานอย่างไร้ประโยชน์
เพื่อผู้ช่วยให้รอดที่จะลุกขึ้นจากถนนเหล่านี้
ตอนนี้ฉันไม่ใช่ฮีโร่ นั่นเข้าใจได้
การไถ่บาปทั้งหมดที่ฉันสามารถเสนอให้เธอได้
อยู่ใต้ฝากระโปรงสกปรกนี้
ด้วยโอกาสที่จะทำให้มันดีขึ้นอย่างใด
เฮ้ เราจะทำอะไรได้อีกตอนนี้?
นอกจากลดกระจกลง
และปล่อยให้ลมพัดผมของเธอกลับ
คืนนี้กำลังเปิดออก
ถนนสองเลนนี้จะพาเราไปที่ไหนก็ได้
เรามีโอกาสสุดท้ายที่จะทำให้มันเป็นจริง
เพื่อแลกปีกเหล่านี้กับล้อบางอย่าง
ปีนขึ้นไปข้างหลัง สวรรค์รออยู่บนราง

โอ้ โอ้ มาจับมือฉัน
เรากำลังขี่ออกไปคืนนี้เพื่อสำรวจดินแดนที่สัญญาไว้
โอ้ โอ้ ถนนสายฟ้า
โอ้ ถนนสายฟ้า โอ้ ถนนสายฟ้า
นอนอยู่ข้างนอกเหมือนนักฆ่าในดวงอาทิตย์
เฮ้ ฉันรู้ว่ามันดึกแล้ว เราสามารถทำได้ถ้าเราวิ่ง
โอ้ โอ้ ถนนสายฟ้า
นั่งให้แน่น จับให้มั่น
ถนนสายฟ้า

ฉันมีกีตาร์นี้
และฉันเรียนรู้วิธีทำให้มันพูดได้
และรถของฉันอยู่ข้างหลัง
ถ้าเธอพร้อมที่จะเดินทางไกลนั้น
จากระเบียงหน้าบ้านของเธอไปยังที่นั่งหน้าของฉัน
ประตูเปิดอยู่แต่การนั่งไม่ฟรี
และฉันรู้ว่าเธอเหงาสำหรับคำพูดที่ฉันไม่ได้พูด
คืนนี้เราจะเป็นอิสระ สัญญาทั้งหมดจะถูกทำลาย

มีผีในดวงตา
ของเด็กผู้ชายทุกคนที่เธอส่งไป
พวกเขาหลอกหลอนถนนชายหาดที่เต็มไปด้วยฝุ่นนี้
บนโครงกระดูกของเชฟโรเลตที่ถูกเผา
พวกเขากรีดร้องชื่อเธอในตอนกลางคืนบนถนน
ชุดจบการศึกษาของเธอนอนอยู่ในผ้าขี้ริ้วที่เท้าของพวกเขา
และในความเหงาเย็นก่อนรุ่งอรุณ
เธอได้ยินเสียงเครื่องยนต์ของพวกเขาคำราม
เมื่อเธอไปถึงระเบียง
พวกเขาหายไปในสายลม
ดังนั้นแมรี่ ปีนขึ้นมา
นี่คือเมืองที่เต็มไปด้วยผู้แพ้
ฉันกำลังออกจากที่นี่เพื่อชนะ

VIEW ORIGINAL LYRICS