หนึ่ง สอง สาม สี่

ฉันจำได้ว่ามีช่วงเวลาที่ทั้งหมดที่ฉันทำ
คือการนั่งและว่ายน้ำ ฉันหลงทางในหัวของฉันเอง
และฉันไม่ยอมให้คุณเข้ามา
แต่เราไม่เคยหิวและไม่เคยสิ้นหวัง
และฉันมักจะใจดีเสมอจนกระทั่งฉันลาก
คุณขึ้นบันไดด้วยผมของคุณ

ฉันกำลังเหม่อลอย ฉันกำลังเหม่อลอย โว้ เย้
ฉันกำลังเหม่อ หนึ่ง สอง สาม สี่

ฉันไม่อยากพูดถึงมัน
ฉันมีเหตุผลมากมายที่จะตะลึงกับเรื่องนอกประเด็น
แต่ฉันอยู่บนถนนนานเกินไปแล้ว
(นานเกินไป)
ฉันจำอะไรไม่ค่อยได้ ให้มันเป็นแบบนั้นเถอะ
ให้มันห่างไกลจากฉัน
ฉันเป็นคนยุ่งเหยิงมานานเกินไปแล้ว
(นานเกินไป)

และฉันรู้สึกว่าฉันสามารถพยายาม
เป็นคนที่คุณชอบได้
แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันรู้สึกหนาว
และรู้สึกว่าต้องการให้คนชอบ
โอ้ จิตใจที่ไร้วิญญาณของฉัน โรคจิตที่ไร้อารมณ์
ฉันอยู่ต่ำกว่านั้น
ฉันไร้สมรรถภาพอย่างดุเดือด ใต้
ไฟถนน โอ้

แม่และพ่อจะทะเลาะกัน
ไม่ พ่อจะตะโกนใส่แม่
และฉันได้ยินแม่ร้องไห้
ทุกคืนเป็นเวลาประมาณหนึ่งเดือน
แต่ฉันได้ยินว่านี่เป็นเรื่องปกติ
ฉันได้ยินจากหัวของฉันเอง
ไม่ พ่อมักจะใจดีเสมอ
ยกเว้นเมื่อเขาอยากให้เราทุกคนตาย

ฉันกำลังเหม่อลอย ฉันกำลังเหม่อลอย โว้ เย้
ฉันกำลังเหม่อ หนึ่ง สอง สาม สี่

ฉันไม่อยากพูดถึงมัน
14 ตัวอักษร ฉันหวังว่าฉันไม่เคยได้ยินมัน
แต่ฉันอยู่บนถนนนานเกินไปแล้ว
(นานเกินไป)
ฉันจำอะไรไม่ค่อยได้ ให้มันเป็นแบบนั้นเถอะ
ให้มันห่างไกลจากฉัน
ฉันเป็นคนยุ่งเหยิงมานานเกินไปแล้ว
(นานเกินไป)

และฉันรู้สึกว่าฉันสามารถพยายาม
เป็นคนที่คุณชอบได้
แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันรู้สึกหนาว
และรู้สึกว่าต้องการให้คนชอบ
โอ้ จิตใจที่ไร้วิญญาณของฉัน โรคจิตที่ไร้อารมณ์
ฉันอยู่ต่ำกว่านั้น
ฉันไร้สมรรถภาพอย่างดุเดือด ใต้
ไฟถนน โอ้

VIEW ORIGINAL LYRICS