ความรักของฉันเธอพูดเหมือนความเงียบ
ไม่มีอุดมคติหรือความรุนแรง
เธอไม่ต้องบอกว่าเธอซื่อสัตย์
แต่เธอจริงใจ เหมือนน้ำแข็ง เหมือนไฟ
ผู้คนถือดอกกุหลาบ
และให้คำสัญญาตามเวลา
ความรักของฉันเธอหัวเราะเหมือนดอกไม้
วาเลนไทน์ไม่สามารถซื้อเธอได้

ในร้านสิบเซ็นต์และสถานีรถบัส
ผู้คนพูดถึงสถานการณ์
อ่านหนังสือ ท่องคำคม
วาดข้อสรุปบนผนัง
บางคนพูดถึงอนาคต
ความรักของฉันเธอพูดเบาๆ
เธอรู้ว่าไม่มีความสำเร็จใดเหมือนความล้มเหลว
และความล้มเหลวก็ไม่ใช่ความสำเร็จเลย

เสื้อคลุมและกริชห้อยลง
มาดามจุดเทียน
ในพิธีของนักขี่ม้า
แม้แต่เบี้ยก็ต้องมีความแค้น
รูปปั้นที่ทำจากไม้ขีดไฟ
พังทลายเข้าหากัน
ความรักของฉันเธอกะพริบตา เธอไม่สนใจ
เธอรู้มากเกินกว่าจะโต้เถียงหรือพิพากษา

สะพานที่เที่ยงคืนสั่นสะเทือน
หมอชนบทพูดพล่าม
หลานสาวของนายธนาคารแสวงหาความสมบูรณ์แบบ
คาดหวังของขวัญทั้งหมดที่นักปราชญ์นำมา
ลมหวีดหวิวเหมือนค้อน
กลางคืนพัดฝนตก
ความรักของฉันเธอเหมือนอีกา
ที่หน้าต่างของฉันด้วยปีกที่หัก

VIEW ORIGINAL LYRICS