ฤดูหนาวปี 92 ฉันเกิดในเงามืด ไม่มีพ่อ ไม่มีชื่อ
มันไม่ใช่สวรรค์ใต้เท้าของเรา อาจจะไม่ใช่ฤดูกาล
ใส่กางเกงในอยู่ในบ้าน ตั้งคำถาม
ทำไมแม่ถึงร้องไห้เงียบๆ?
ทำไมมันทำให้ฉันขนลุก?
อีกครั้งที่มีนักดับเพลิงในห้องนั่งเล่นของเราที่แสดงซองจดหมายบนโต๊ะ
ฉันรู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างใน ฉันไม่อ่านมัน
พ่อแม่จะกลับมาก่อนค่ำ
ดังนั้นเราจึงเปิดไมโครเวฟอีกครั้ง
หวังว่า Martin จะสบายดี
พวกเขาบอกว่ามันเป็นความผิดของแม่
ดังนั้นฉันไม่เชื่อใจหมอคนไหนเลย
ฉันมาจากทางเหนือ ดังนั้นฉันจึงดื่มเบียร์
ฉันฝันว่าฉันอยู่บนทางด่วนในทิศทางที่ผิด (ใช่)
ฉันมีมือบนพวงมาลัย พวกเขากำลังจับกันอยู่ข้างหลัง
มันเป็นฉันในสายตาของเขาเมื่อวานนี้ (ใช่)
เขาบอกว่า "ความรักตายแล้ว" (มันจบแล้ว)
และฉันไม่พบตัวอย่างที่ตรงกันข้าม
ดังนั้นฉันเข้าใจว่าถึงเวลาที่จะต้องไป
เมื่อเธอต้องการให้ฉันอธิบายความรู้สึกของฉัน
ฉันมองดูเลือดเต้นในเปลือกตาของฉัน
มันจะเป็นเวลาที่จะจากไปเสมอ
หรือยกพรมขึ้น เล่าเรื่องฝุ่น
เพราะสุดท้ายแล้ว เราคือสิ่งที่เราหายใจ
แผลเป็นบนเข่าของเรายังอยู่ที่นั่น
เหมือนกับการแสดงออกของความอึดอัดในภาพถ่ายชั้นเรียน
กล้องแค่แพงขึ้น แต่ฉันยังคงเป็นคนโง่คนเดิม
เหมือนตอนที่ฉันคิดว่าควันจากโรงงานทำให้เกิดหมอก
พฟฟ อะไรก็ได้ ตอนนี้ฉันหลงทางในอพาร์ตเมนต์
ผีในอดีตพูดกับฉันอย่างไร้สาระ
เฮ้ ปิดปากของคุณให้ดี เราโตมาในข้อจำกัดแล้ว
การต่อสู้แบบตัวต่อตัวเพราะใครบางคนบอกใครบางคนว่าพ่อเป็นคนโง่
พ่อของฉันเป็นตำนาน แม้จะเมาอยู่บนทางเท้า
และเรากำลังเขียนประวัติศาสตร์ใหม่อย่างไม่มีที่สิ้นสุดโดยการสร้างตัวเองขึ้นมาใหม่เล็กน้อย
ฉันแกล้งทำเป็นมองตาคุณ
แต่ฉันขมวดคิ้วเล็กน้อยเพื่อมองในความพร่ามัว
เพราะฉันไม่ยอมรับสิ่งที่ฉันเห็นเลย
วิญญาณของเด็กที่หลงทางในปัญหาของผู้ใหญ่
ความสิ้นหวังฆ่าได้ โชคร้ายไม่อิ่มตัว
เมื่อผู้พิพากษาชี้นิ้วมาที่คุณ
เราไม่เคยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นใต้หลังคาของคนอื่น
หญ้าแค่ถูกกว่าที่บ้านข้างๆ
เราเป็นคนที่ครูพละเรียกว่า "ใครบางคน"

อะไรที่เหลือจากดวงดาวของเรา?
อะไรที่เราจะจดจำจากเรื่องราวเหล่านี้?
เมื่อแสงไฟดับลง
อะไรที่เหลือจากดวงดาวของเรา?
อะไรที่เราจะจดจำจากเรื่องราวเหล่านี้?
เมื่อแสงไฟดับลง
อะไรที่เหลือจากดวงดาวของเรา?
อะไรที่เราจะจดจำจากเรื่องราวเหล่านี้?
เมื่อแสงไฟดับลง

VIEW ORIGINAL LYRICS