ดา! หนุ่มน้อย, เอ่อ,
การ์ซง
การค้าประเวณี

จากหน้าต่างรถของฉัน ฉันเห็นผู้หญิงห้าถึงสิบคน
ที่ยังรับเงินสำหรับบาป, เรื่องอื้อฉาว
พวกเธอปล่อยให้ศักดิ์ศรีของพวกเธอหายไปในสายลม
ไร้ยางอาย! มากกว่าการกลืนชะตากรรม, ไม่ได้
ความโลภทำให้ประชาชนของเราทรุดโทรม
ธนบัตรดอลลาร์นำมาซึ่งการดมยาสลบ, พวกเธอ
โกหกและปิดบังความจริง, ไม่มีใคร
ซื่อสัตย์โดยไม่มีงานที่ซื่อสัตย์, สกปรก!
พูดมาก, ฉันมาสายสำหรับเจ้านายของฉัน
ฉันต้องตัดเล็บเท้าให้เขา
แต่งตัวเหมือนนักเรียนหญิง
ประจบประแจงในชีวิตการทำงาน, อะไรนะ?!
ฉันทำเช่นนี้เพียงเพราะเงิน

มีคนที่ไม่เคยเข้าใจ
เราขว้างก้อนอิฐใส่พวกเขา
ไม่จำเป็นต้องออกไปบนถนน
ดีจังที่เราอยู่ในบ้านกระจก

มีคนที่ไม่เคยเข้าใจ
เราขว้างก้อนอิฐใส่พวกเขา
ไม่จำเป็นต้องออกไปบนถนน
ดีจังที่เราอยู่ในบ้านกระจก เย้ เย้

ลัทธิพาณิชย์นิยม!

เมื่อคืนนี้, ทุกตอนของเบย์วอช, นั่น
เขาชอบและฉันมีเรื่องคุยเสมอ, เมื่อฉัน
โกนหนวดให้เขาจากรอยพับคาง
ก้มและยื่นแก้มที่สี่เพราะ
หลังมือของเขามีกลิ่นเหมือนเตาถ่าน, ฉันนึกขึ้นได้
"แล้วเรื่องขึ้นเงินเดือนล่ะ, เจ้านาย?" ขากลับบ้านผ่าน
ถนนสายนี้, เพราะฉันอาศัยอยู่ใกล้ๆ, นั่น!
อีกคนที่ไร้เกียรติ, ไม่ว่า
ฉันจะทำออรัลเซ็กส์หรือกอดเธอ, มัน
ไม่สำคัญสำหรับเธอเพราะเธอได้เงิน, แย่,
ฉันสงสัยว่าใครจ่ายเงินให้ผู้หญิงแบบนี้
"เธอไม่ให้จูบคุณด้วยซ้ำ, เพื่อนคนหนึ่งบอก" เอ่อ

มีคนที่ไม่เคยเข้าใจ
เราขว้างก้อนอิฐใส่พวกเขา
ไม่จำเป็นต้องออกไปบนถนน
ดีจังที่เราอยู่ในบ้านกระจก

มีคนที่ไม่เคยเข้าใจ
เราขว้างก้อนอิฐใส่พวกเขา
ไม่จำเป็นต้องออกไปบนถนน
ดีจังที่เราอยู่ในบ้านกระจก เย้ เย้

โรมัน โปลันสกี้!

VIEW ORIGINAL LYRICS