จิตวิญญาณอยู่ใต้ฝ่าเท้า
แต่ฉันเดินมามากแล้ว
ตอนนี้นั่งลงดีกว่า
เรามาคุยกันหน่อยเพื่อไม่ให้ฉันหนีไป
คำพูดที่ไร้ประโยชน์มากมาย
ดูเหมือนหอคอยงาช้าง
ฉันค้นหาในความกลัวของฉัน
ฉันไม่เคยบอกว่าฉันเกลียดเธอ
แต่เรื่องราวของเรามันไหม้ไปแล้ว
ฉันกับเธออยู่ข้างนอกบ้านเสมอ
ฉันจะบอกลาเธอกลางทาง
โดยไม่หันกลับไปมองอีก
หนึ่งในเราต้องไป

และตอนนี้มองฉันสิ มองฉันสิ
เราช่างโง่เขลา โง่เขลา
เราดีกว่านี้ ขอโทษที
ถ้าตอนนี้ฉันลืมเธอ

ฉันยังจำใบหน้าเธอได้
แต่ฉันจะถามตัวเองเสมอ
ทำไมคลื่นรู้จักฝั่ง
เหมือนที่เธอรู้จักผิวฉัน
และบางทีเราอาจไม่เคยเรียนรู้
ที่จะมีความสุข ไม่เคย ไม่เคย
ยิ้มให้ฉันหน่อย ฉันเคยพูด
ฉันรักเธอ ใช่ แต่ตอนนี้ ตอนนี้
ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ
ตอนนี้ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ

เหมือนที่เธอเคยทำ
ฉันทิ้งเสื้อผ้าไว้บนเตียง
ที่ฉันไม่จัดอีกแล้ว
รู้ไหม ฉันชอบมันยุ่งเหยิง
และเรื่องราวของเราเปลี่ยนไป
ฉันกับเธอมีชีวิตใหม่
แต่ละคนไปตามทางของตัวเอง
บอกลากันด้วยรอยยิ้ม
ว่าความดีจะไม่สิ้นสุด

และตอนนี้มองฉันสิ มองฉันสิ
เราช่างโง่เขลา โง่เขลา
เราดีกว่านี้ ขอโทษที
ถ้าตอนนี้ฉันลืมเธอ

ฉันยังจำใบหน้าเธอได้
แต่ฉันจะถามตัวเองเสมอ
ทำไมคลื่นรู้จักฝั่ง
เหมือนที่เธอรู้จักผิวฉัน
และบางทีเราอาจไม่เคยเรียนรู้
ที่จะมีความสุข ไม่เคย ไม่เคย
ยิ้มให้ฉันหน่อย ฉันเคยพูด
ฉันรักเธอ ใช่ แต่ตอนนี้ ตอนนี้
ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ
ตอนนี้ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ

ไม่มีอะไรให้เข้าใจ
ฉันพยายามดึงหนามออก
ในอากาศเหมือนฟอง
ลอยอยู่
ฉันชัดเจนมากตอนนี้
และสิ่งที่ฉันไม่ได้พูด
สุดท้ายก็ไม่ได้หายไป
และตอนนี้ฉันลืมเธอ

ฉันยังจำใบหน้าเธอได้
แต่ฉันจะถามตัวเองเสมอ
ทำไมคลื่นรู้จักฝั่ง
เหมือนที่เธอรู้จักผิวฉัน
และบางทีเราอาจไม่เคยเรียนรู้
ที่จะมีความสุข ไม่เคย ไม่เคย
ยิ้มให้ฉันหน่อย ฉันเคยพูด
ฉันรักเธอ ใช่ แต่ตอนนี้ ตอนนี้
ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ (แต่ฉันเอง)
ตอนนี้ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ (แต่ตอนนี้ฉันเอง)

ตอนนี้ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ (แต่ฉันจะถามตัวเองเสมอ)
ตอนนี้ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ (แต่ฉันจะถามตัวเองเสมอ)
ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ
ตอนนี้ฉันสักขนนกบนชื่อเธอ

VIEW ORIGINAL LYRICS