และถ้าเธอเป็นท่วงทำนอง
ฉันจะเขียนเรื่องรักที่งดงามที่สุดของฉัน
เพลงที่อ่อนไหวเหลือเกิน
และถ้าเธอกลายเป็นสายฝน
ฉันจะคิดถึงเธอทุกคืน
เสียงฟ้าร้องที่เปราะบางเหลือเกิน
ฉันจะอิจฉาความทรงจำของฉัน
คิดมากเกินไป
กรอเทปกลับช้าๆ
ฉันจะไปดมกลิ่นน้ำหอมของเธอ
ในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่
สูดลมหายใจอย่างแรง

และถ้าเธอจากไปตอนนี้
ฉันจะโทรหาเธอบ้างเป็นบางครั้ง
และถ้าเธอจากไปตอนนี้
เธอจะไม่มีวันรู้ว่าฉันรู้สึกอย่างไร

ฉันได้ยินเสียงเธอหลังประตู
เธอยังร้องเพลงอยู่ มันทำให้ฉันสบายใจ
และลมที่กล่อมฉัน
หัวใจที่เปราะบางของฉันเหมือนใบไม้แห้ง
เร่าร้อนแต่ฉันไม่สนใจ
ฉันจะเผาไหม้ใต้ฝน
ฉันจะกลืนความภาคภูมิใจของฉัน
ยอมแพ้
ท่ามกลางข่าวลือ
ฉันจะไปค้นหาพิพิธภัณฑ์
เพื่อหาภาพวาด
ที่เหมือนกับผิวของเธอ

แต่ถ้าเธอจากไปตอนนี้
ฉันจะโทรหาเธอบ้างเป็นบางครั้ง
แต่ถ้าเธอจากไปตอนนี้
เธอจะไม่มีวันรู้ว่าฉันรู้สึกอย่างไร

แต่ฉันรู้
ว่าเธอรู้แล้วว่าเธอจะโกรธฉัน
ว่าเธอได้ตั้งราคาหัวใจที่ไม่พอใจของเธอ
ว่าถ้าฉันมีเงิน ฉันจะซื้อคืน
ครั้งแล้วครั้งเล่า

ถ้าเธอจากไปตอนนี้
โดยไม่พูดอะไรเลยทันที
และฉันเจ็บไปหมดทุกที่
ฉันยอมรับ

ถ้าเธอจากไปตอนนี้
ความเงียบที่ดังสนั่น
และฉันเจ็บไปหมดทุกที่
ฉันยอมรับ

VIEW ORIGINAL LYRICS