เมื่อลมหายใจยังอยู่
วิญญาณนักสู้ยังหวัง
หากวันใดล้มลง
เหมือนเป็นดั่งนกหลงรัง
โบยบินบนถิ่นฟ้ากว้าง
หลงทางอยู่กลางป่าใจ

ปีกของเจ้ายังอ่อน
เกาะคอนก็คงไม่ไหว
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าร่างกาย
ล้มลุกทุกข์ใจอย่าถอย

เธอเห็นคนจนทนอยู่
เธอสู้เพื่อเด็กน้อยน้อย
ผู้ซึ่งยังหวังรอคอย
แสงเทียนเล่มน้อยส่องทาง

ไม่เท่าตะวันส่องแสง
แสงเทียนไม่แรงพลัง
เด็กน้อยรอคอยความหวัง
เธอคือเรือจ้างกลางใจ

สองปีกเจ้ายังไม่กล้า
สองขาเจ้ายังไม่แข็ง
พลังเจ้ายังไม่แรง
เพียงพอกับพายุร้าย
สังคมนี้มีแต่เหยี่ยว
คอยเฉี่ยวเอาตัวเจ้าไป
ข้างหน้ามีอันตราย
ปีกใครป้องภัยระวัง

สองปีกเจ้ายังไม่กล้า
สองขาเจ้ายังไม่แข็ง
พลังเจ้ายังไม่แรง
เพียงพอกับพายุร้าย
สังคมนี้มีแต่เหยี่ยว
คอยเฉี่ยวเอาตัวเจ้าไป
ข้างหน้ามีอันตราย
ปีกใครป้องภัยระวัง

ข้างหน้ามีอันตราย
ปีกใครป้องภัยระวัง
เธอคือเรือจ้างกลางใจ