อย่าเห็นกันดีกว่า ถ้าเห็นแล้วเอื้อมไม่ถึง
เหมือนมีใครยุดฉุดดึง ตอกติดตรึงขวางคอยกางกั้น
ก็คนรักใคร่ ย่อมอยากจะใกล้ชิดกัน
เธอกลับสลัดปัดฉัน ทำอย่างนั้นฉันน้อยใจ

ได้เห็นกันใกล้ใกล้ กลับไกลเหมือนไม่มีหวัง
รักกันดังคล้ายกลับชัง เจ็บประดังฉันทนไม่ได้
ไม่เห็นดีกว่า ความปรารถนาลดไป
เห็นกันใกล้ชิดไม่ได้ มันดั่งมีไฟไหม้เผาอุรา

รักก็รู้กันอยู่ว่ารัก
มันปรารถนายิ่งนักต้องมาฝืนหักเหมือนสุดฟากฟ้า
ฉันคงอกหักเพราะฉันรักเธอมากกว่า
นิดเดียวฉันยังไม่กล้ากระทำให้เธอช้ำตรม

อย่าเห็นกันดีกว่า ถ้าเห็นแล้วอดใจไม่ไหว
เดี๋ยวเธอไม่คิดชอบใจ โกรธเคืองไปฉันคงระทม
เจ็บจนเหลือเจ็บ กลืนเก็บเป็นแผลระบม
ไว้วันที่ฉันได้ชมจะชื่นให้สมให้สาแก่ใจ

รักก็รู้กันอยู่ว่ารัก
มันปรารถนายิ่งนักต้องมาฝืนหักเหมือนสุดฟากฟ้า
ฉันคงอกหักเพราะฉันรักเธอมากกว่า
นิดเดียวฉันยังไม่กล้ากระทำให้เธอช้ำใจ

อย่าเห็นกันดีกว่า ถ้าเห็นแล้วอดใจไม่ไหว
เดี๋ยวเธอไม่คิดชอบใจ โกรธเคืองไปฉันคงระทม
เจ็บจนเหลือเจ็บ กลืนเก็บเป็นแผลระบม
ไว้วันที่ฉันได้ชมจะชื่นให้สมให้สาแก่ใจ