Tak sobie stoję na peronie
Oparty o zamknięty kiosk
Światłami cały dworzec płonie
I zegar kłamie jak na złość

Czarny pociąg gdzieś po szynach gna
Czar na medal i imiona dwa
Bez pieniędzy w szaloną podróż ruszę dziś

Wrócę do ciebie na pewno
Wrócę na herbaty łyk
Nic mi nie trzeba
Mam błękit nieba
Życie przeżywam na styk

Tak sobie stoję na peronie
Zegar mi mówi że mam czas
Już się nie śpieszę już nie gonię
Na wszystko całkiem kładę pas

Bagażowy ma walizki dwie
Ktoś mi mówi ktoś mi mówi że
Jutro wreszcie na końcu świata znajdę cię

Wrócę do ciebie na pewno
Wrócę na herbaty łyk
Nic mi nie trzeba
Mam błękit nieba
Życie przeżywam na styk

Bagażowy ma walizki dwie
Ktoś mi mówi ktoś mi mówi że
Jutro wreszcie na końcu świata znajdę cię

Wrócę do ciebie na pewno
Wrócę na herbaty łyk
Nic mi nie trzeba
Mam błękit nieba
Życie przeżywam na styk

Tak sobie stoję na peronie
Tak sobie stoję na peronie
Tak sobie stoję na peronie
Tak sobie stoję na peronie