Δε με φοβίσαν κύματα
Βροντέσ κι ανεμοβρόχια
Όσο με φόβισεσ εσύ
Καταραμένη φτώχεια

Στον έρωτα και στη ζωή
Όπου και να με νιώσεισ
Φτώχεια δεν πέρασε στιγμή
Χωρίσ να με πληγώσεισ

Απ' τα φτωχά μου όνειρα
Ένα σωστό δεν βγαίνει
Όλα τα σκόρπισεσ εσύ
Φτώχεια καταραμένη