Ποιόσ το χωρίζει ν' άξερα
Το φώσ απ' το σκοτάδι
Και βιαστικά το χαίρονται
Του έρωτα το χάδι

Τησ νύχτασ το κρυφό φιλί
Έχει καημούσ και πάθη
Γιατί απ' την μέρα κρύβεται
Κανείσ να μην το μάθει

Φαντάσου νύχτα να 'μουνα
Και συ του κόσμου η λάμψη
Να σμίξοuμαι και του ντουνιά
Το πρόσωπο ν' αλλάξει