Στον κόσμο που γεννήθηκα τα βρήκα όλα γραμμένα
Πάνω σε βλέφαρα κλειστά σε χείλη σφραγισμένα
Γυναίκα τρυγεί την ζωή με βυσσινιά πορφύρα
Δεν έχει ο μόνοσ πέρασμα ήλιο δεν έχ' η μοίρα

Πόσεσ φωτιέσ στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
Ήταν για τα διόδια κι όχι για την ελένη
Στησ λησμονιάσ το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
Άμα δε λιώσουμε μαζί πωσ θεσ να γίνουμ' ένα

Στον κόσμο που γεννήθηκα δε χάραξα πορεία
Τσιγάρο μ' ανεμόχαρτο στρίβω στα πρακτορεία
Να δω τον ήλιο ανάστροφα και τ' άστρα ζαλισμένα
Να σταματήσω τη στιγμή με τα φτερά ανοιγμένα

Πόσεσ φωτιέσ στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
Ήταν για τα διόδια κι όχι για την ελένη
Στησ λησμονιάσ το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
Άμα δε λιώσουμε μαζί πωσ θεσ να γίνουμ' ένα
Πωσ θεσ να γίνουμ' ένα