Yol arkadaşım gördün mü, duydun mu olup bitenleri?
Kıskanıyor insan bazen basıp gidenleri
Yalnızlaşmışız iyice, üstelik de alışmışız
Hiç beklentimiz kalmamış dosttan bile

Korkular basmış dünyayı, şimdi bir semt adı Vefa
Kutsal kavgalardan bile kaçan kaçana
Anlaşılır gibi değiliz, tek bedende kaç kişiyiz
Hem yok eden hem de tanık, ne esaslı karmaşa

Ben sana küsüm aslında, haberin yok
Koyup gittiğin yerde kötülük çok
Kime kızayım, nazım senden başka kime geçer?
Benim sensiz kolum, bacağım, ocağım yok

Sen esas alemi seçtiğinden beri
Ben o saniyede bittiğimden beri
Dünya bildiğin dünya, dönüp duruyor işte
Uzun uzun konuşuruz bir gün, son İstanbul Bey'i

Yol arkadaşım, neredesin?