The Masterz

ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਓਹਦੇ ਹੀ ਖ਼ਿਆਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਲੋਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਵਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਓਹਦੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਓਹ ਮੇਰੇ ਬੁਰੇ ਹਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਮੇਰੀ ਬੁਣੇ ਜਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਗੱਲਾਂ ਓਹਦੇ ਕਦੇ ਸਮਝ ਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨਾ
ਅੱਖਾਂ ਰੋੰਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇਰੀਆਂ ਕਿਉਂ ਚਾਉਂਦੀਆਂ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਵਾਂਗੂ ਤੈਨੂੰ ਕਾਹਤੋਂ ਤੜਪਾਉਂਦੀ ਆ ਨਾ
ਸੁੱਤੇ ਹੋਣੇ ਓਹ ਨੀਂਦਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨਾ
ਨੀ ਮੈਂ ਕੱਲਿਆਂ ਲੰਘਾਏ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਓਹਦੇ ਹੀ ਖ਼ਿਆਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਲੋਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਵਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਨੇ ਲੋਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਵਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਚਾਵਾਂ ਹੱਸਣਾ ਮੈਂ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਲਕੋਈ ਜਾਵਾਂ
ਕਦੇ ਕਰਦਾ ਏ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਰੋਈ ਜਾਵਾਂ
ਤੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੈਂ ਖੁੱਲੀ ਨੀ ਕਿਤਾਬ ਵਰਗਾ
ਹੋਇਆ ਮੇਰਾ ਨਾਂ ਤੂੰ ਕਦੇ ਤੇਰਾ ਹੋਈ ਜਾਵਾਂ
ਲੰਘੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆ ਬੁਰੇ ਮੇਰੇ ਹਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਹੋ ਲੰਘੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਆ ਬੁਰੇ ਮੇਰੇ ਹਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਓਹਦੇ ਹੀ ਖ਼ਿਆਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਲੋਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਵਾਲ ਕਾਹਤੋਂ

ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਓਹਦੇ ਹੀ ਖ਼ਿਆਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਲੋਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਵਾਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਓਹਦੇ ਹੀ ਖ਼ਿਆਲ ਕਾਹਤੋਂ
ਲੋਕੀ ਪੁੱਛਦੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਵਾਲ ਕਾਹਤੋਂ

ਲਾਈਆਂ ਮੈਂ ਲਾਈਆਂ ਵੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਣ ਨੂੰ
ਲਾਈਆਂ ਮੈਂ ਲਾਈਆਂ ਵੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਣ ਨੂੰ
ਛੱਡਿਆ ਵੇ ਛੱਡਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੱਲਾ ਰੋਣ ਨੂੰ
ਛੱਡਿਆ ਵੇ ਛੱਡਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੱਲਾ ਰੋਣ ਨੂੰ
ਲਾਈਆਂ ਮੈਂ ਲਾਈਆਂ ਵੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਣ ਨੂੰ
ਲਾਈਆਂ ਮੈਂ ਲਾਈਆਂ ਵੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਿਭਾਉਣ ਨੂੰ
ਛੱਡਿਆ ਵੇ ਛੱਡਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੱਲਾ ਰੋਣ ਨੂੰ
ਛੱਡਿਆ ਵੇ ਛੱਡਿਆ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੱਲਾ ਰੋਣ ਨੂੰ