Een blonde Duitser op het Griekse Strand
Die zijn lijf en leden rood verbrand
Een ietwat ingeburgerd tafereel
Maar dan gaat hij sirtaki dansen

Je reist en ploetert heel de wereld rond
Totdat je de mooiste plek op aarde vond
Een zicht zo eerlijken zo authentiek
Maar dan komt in je tuin van Eden
Een bus Japanners aangereden

Ik verlies mijn geloof in schoonheid schoonheid
Ik verlies mijn geloof
Gelukkig ben jij er nog
Gelukkig ben jij er nog
Gelukkig ben jij er nog

Nu wordt een vrouw chirurgisch aangepast
Opdat ze blinkt in zijn vitrinekast
Maar als hij ’s ochtends nat naast haar ontwaakt
Zijn haar tieten leeggelopen

Ons Vlaanderen werd volledig volgebouwd
Met idiote villa’s volgestouwd
Toch denkt elke Vlaming het mijne is uniek
En staat zijn oprit af te schuren
En gooit het zeepsop bij de buren

Ik verlies mijn geloof in schoonheid schoonheid
Ik verlies mijn geloof
Gelukkig ben jij er nog
Gelukkig ben jij er nog
Gelukkig ben jij er nog

Groen met rood wordt zwart met blauw
Maar lief weet dat ik van je hou
Jij bent een kostbaarheid
Tussen de heelijkheid

Dus ik schets je vlug een paradijs
Als een soort van eerbewijs
Aan jouw duurzaamheid

Gelukkig ben jij er nog
Gelukkig ben jij er nog
Gelukkig ben jij er nog