Να 'χα νερό απ' τον πλάτανο
Κρασί απ' την κολώνα
Να 'χα και την αγάπη μου
Να τη φιλώ στο στόμα

Το πλατανιώτικο νερό
Ειν' του χωριού καμάρι
Κι όποιοσ περάσει και το πιει
Ξαναγεννιέται πάλι

Σαμιώτικο γλυκό κρασί
Θα πιω για να μεθύσω
Στην ξενιτιά που βρίσκομαι
Να μη σε λησμονήσω

Το πλατανιώτικο νερό
Το λεν πωσ έχει αβδέλεσ
Μα κείνο το κακόμοιρο
Έχει όμορφεσ κοπέλεσ