Τον μπαγλαμά του το γλυκό έπαιζε ο μπάτησ
Σ’ ένα κουτούκι φτωχικό στην κοκκινιά
Κι ο στράτοσ που ήτανε κι αυτόσ μικρασιάτησ
Με το τραγούδι του γλεντούσε το ντουνιά

Τησ προσφυγιάσ κάθε καημόσ κάθε ρημάδι
Οι πονεμένοι ξέρουν μόνο να τον πουν
Αυτοί που φύγανε διωγμένοι ένα βράδυ
Αυτοί που είδαν στη φωτιά ό,τι αγαπούν

Έπαιζε ο τούντασ του διωγμένου το μαράζι
Κι ο χατζηχρήστοσ τη σμυρναίικη πενιά
Κι όταν τραγούδαγε η ρόζα η εσκενάζυ
Με το τραγούδι τησ μεθούσε το ντουνιά