Ψαρά μου την ψαρόβαρκα
Και τα κουπιά παράτα
Μη σπαταλάσ τα νιάτα σου
Στησ θάλασσασ την τράτα

Χωρίσ την ψαροπούλα μου
Ούτε στιγμή δεν κάνω
Εγώ απάνω στα κουπιά
Μια μέρα θα πεθάνω

Στα δίχτυα σου βάλε φωτιά
Κάψε τα παραγάδια
Συρτέσ καμάκια πετονιέσ
Να γίνουνε ρημάδια

Εγώ να ζω στην θάλασσα
Το έγραψε η μοίρα
Να με χτυπούν τα κύματα
Και να με τρώει η αλμύρα

Ψαρά μου έλα στη στεριά
Χαρά για να μου δώσεισ
Κι απ’ τη μπαμπέσα θάλασσα
Για πάντα να γλιτώσεισ

Αγάπη μου τα λόγια σου
Σου λέω παν’ χαμένα
Δεν αγαπάσ τη θάλασσα
Δεν αγαπάσ κι εμένα