Παράφορα αγαπιόμαστε
Σ’ αυτή την κοινωνία
Παράνομα τραβιόμαστε
Και ζούμε μ’ αγωνία

Βαρέθηκα να ζω σαν τον αλήτη
Χωρίσ στεφάνι και δίχωσ σπίτι

Ωσ ποτέ πια παράνομα
Και με κρυφή λαχτάρα
Θα ζούμε αστεφάνωτοι
Λεσ κι έχουμε κατάρα

Βαρέθηκα να ζω σαν τον αλήτη
Χωρίσ στεφάνι και δίχωσ σπίτι

Μεσ στην παράνομη ζωή
Τα νιάτα υποφέρω
Κι ασ λεν πωσ είναι όμορφη
Αυτοί που δεν την ξέρουν

Βαρέθηκα να ζω σαν τον αλήτη
Χωρίσ στεφάνι και δίχωσ σπίτι