Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
Στην αγορά στο λαύριο
Είμαι μεγάλοσ με τιράντεσ και γυαλιά
Κι όλο φοβάμαι το αύριο

Πώσ να κρυφτείσ απ' τα παιδιά
Έτσι κι αλλιώσ τα ξέρουν όλα
Και μασ κοιτάζουν με ματιά σαν κι αυτά
Όταν ξυπνούν στισ δύο ή ώρα

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
Σαν το ξύλινο ποδάρι τησ γιαγιάσ μασ
Μα ο χρόνοσ ο αληθινόσ
Σα μικρό παιδί είναι εξόριστοσ
Μα ο χρόνοσ ο αληθινόσ
Είναι ο γιοσ μασ ο μεγάλοσ κι ο μικρόσ

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
Μα ούτε και στουσ μεγάλουσ
Είναι καιρόσ που έχω μάθει ξαφνικά
Πώσ είμαι ασχημοπαπαγάλοσ

Πώσ να τα κρύψεισ όλα αυτά
Έτσι κι αλλιώσ τα ξέρουν όλοι
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
Όταν γυρνάσ μέσα στην πόλη

Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
Σαν το ξύλινο ποδάρι τησ γιαγιάσ μασ
Μα ο χρόνοσ ο αληθινόσ
Σα μικρό παιδί είναι εξόριστοσ
Μα ο χρόνοσ ο αληθινόσ
Είναι ο γιοσ μασ ο μεγάλοσ κι ο μικρόσ