Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila

Sino ba talaga pagkakatiwalaan dito
Pag meron ka, nakasunod sila ng parang anino
Nung panahong walang wala
Habang sila'y tuwang tuwa
Meron ba kong napala, nung mga araw na mata ko'y magang-maga
Alam kong makasarili, bilang lang sa daliri
Sanay ng madismaya kaya natuto na rin akong mamili
Sino ba ang tunay, na patnubay
Dapat ba kong sumama sa may sungay
Nandyan lang sila kapag may kailangan
Sayo'y nagbibigay pugay
Hati sa bunga, tayong lahat nakatikim
Tapos naglaho nalang bigla nung paligid natin nagdilim
Nagbago ang trato, bakit
Subukan mang lumapit
Siguro nga sating mundo, walang kaibigang matalik

Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila

Mistulang hunyango sa pagpapalit balat
Hindi mo akalain, sila pa yung, mismong magkakalat
Ng 'yong sikreto, ikkwento, balitang kutsero
Naghuhugas kamay, kala mo naman galing silang kumbento
Nanguguna, sa pag puna, mga laging nakamata
Walang mali, animo'y perpekto, naglalaho pag amoy insenso
Hitik na hitik ang mga buwaya, manggagamit parang si Kirara
Inakala mo na tunay, nasa paligid mo patunay
Na di lahat ay totoo, kaya tinaga ko sa bato
Nakilala sino ba ang dapat, nasa paligid mo nagkalat
Nagbago ang trato bakit
Subukan mang lumapit, siguro nga sating mundo walang kaibigang matalik

Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila
Pag meron ka nandyan sila