Szedł Atanazy do Anny
Po kostki w rosie Atanazy szedł porannej
Miał chłopak oczy na plecach
A szedł do Anny się zalecać hej

Słoneczko jasno świeciło
Prawdopodobnie po to żeby widno było
I bez trudności odkryło
Że Atanazy w złym kierunku szedł

O Atanazy źle się prowadzisz
O Atanazy gdzie ty masz oczy ojej
Bądź Atanazy człowiekiem
Sam przecież widzisz że zabrnąłeś za daleko
Bądźże człowiekiem i zawróć
I od początku do tej Anny idź

Lecz Atanazy marszowo
Tak się oddalał konsekwentnie omyłkowo
Z tym wielkim słońcem nad głową
I skowronkami co śpiewały tak

Szedł jak mu upał pozwalał
I sam się dziwił że zbliżając się oddalał
Atanazy gdzie idziesz
Tam gdzie mnie wiodą moje oczy hej

O Atanazy źle się prowadzisz
O Atanazy gdzie ty masz oczy ojej
Szedł Atanazy ku Annie
Szedł oddalając się od Anny nieustannie
Miał chłopak oczy na plecach
I nie powinien się zalecać nie

Powinien się zalecać nie
Powinien się zalecać nie