Otwarto drogę nam do gwiazd
Już przyciągania zrzucamy brzemię
Nadejdzie pora przyjdzie czas porzucić ziemię
Znajdziemy może inny sens
I inne szczęście będzie nam dane
I zapomnimy zapomnimy gorycz klęsk wśród

Obcych planet
A kiedy polecimy tam
I za tęsknota ruszymy w pościg
Zaświeci stara ziemia zaświeci nam światłem miłości

Westchniemy ziemio pusto nam
Wśród nieskończonych świateł I cieni
Zadamy starym starym słowom kłam
Nie tak jest w niebie jako na ziemi
Zgadniemy czego czego nam jest brak
I zrozumiemy czego nam trzeba
I zawołamy to nie tak to nie tak
Nie tak nie tak nie tak nie tak nie tak
Za mało ziemi zbyt dużo dużo nieba

Dalekie światło wezwie nas
I powrócimy z czarnych przestrzeni
W najdroższy
Niegasnący blask
Niegasnący blask
Niegasnący blask
Jedynej ziemi
Wiernej nam jedynej ziemi
Wiernej nam jedynej ziemi
Wiernej nam jedynej ziemi