Ze starych zdjęć układam swój własny film
Wiem że to nie wypada lecz wystąpisz w nim
Tworzę zwyczajny plagiat obżeram się się tym
Co podpowie wyobraźnia jak oddychać i czym

Nie wiem czy to pamięć czy gra ze mną mózg
Szkielety w szafie wiszą pod łóżkiem spotkasz dwoch
Co ciszą się brzydzą i grają mi w uchu
Co stwórcy się wstydzą i wiedzą jak zadać cios

A kiedy zdołam oszukać cały świat
To nadal we mnie pozostanie śmierdzącej prawdy ślad
Codziennie od nowa na boku na wznak
Próbuję się schować we własnych snach

Każdy ma prawo budowac swój dom
A kiedy prawda boli próbuję isc pod prąd
Nic nie pomaga pozorna odwaga
Kolejny raz uciekł Ci czas a my ciągle tu

Całe życie zawieszani
Całe życie zawieszani
Całe życie zawieszani
Całe życie zawieszani

Też nienawidzę słońca gdy pluje mi w twarz
Ślina jest gorąca jak staż moich ran
Walczę do końca jak zostanę sam
To stworzę od nowa swój świat i życie wam dam
Sztucznym postaciom dam drzewa i wiatr
Urojonym uczuciom wgram najlepszy smak
Bede tak trwal bo zyc nie potrafie
Znajdziesz mnie w szafie bo jednym szkieletem
Jestem ja