บางทีฉันอาจจะคิดถึงเธอโดยไม่มีคำตอบ
เดินบนทางที่ปูด้วยใบไม้ที่ตายแล้ว
หลังมุมของจิตใจฉัน เธอจากไป
โดยไม่หลอกตัวเองว่าเธอจะกลับมาอีกครั้ง

ฉันเคยชินกับความรู้สึกผิดของตัวเอง
กับคำโกหกที่ฉันบอกตัวเองทุกครั้ง
ตอนนี้ฉันสงสัยว่าฉันเคยเป็นตัวจริงหรือไม่
หรือว่าฉันแกล้งทำเพื่อสู้กับความเบื่อหน่าย
ถูกขังอยู่ในฟองสบู่ที่แยกเราจากกัน
แต่หลังจากนั้นสักพักฉันรู้สึกว่าขาดอากาศ
ฉันจำได้ว่าฉันเริ่มวิ่งบนถนน
ฉันถอดหน้ากากนั้นออก มันทำให้ฉันหายใจไม่ออก
ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว ยอมรับฉันในสิ่งที่ฉันเป็น
ในเต้นรำที่เป็นชีวิตนี้ ฉันยังคงอยู่บนฟลอร์
ถูกแสงไฟสโตรบทำให้ตาพร่า
ฉันไม่อยู่ในสภาพที่มีสติ แล้วฉันก็หาเธอไม่เจอ
ฉันทำผิดอีกครั้ง
ฉันคิดว่าฉันจะแข็งแกร่งกว่านี้
ความทรงจำร่วงหล่นเหมือนใบไม้
การเต้นรำยังคงดำเนินต่อไป โน้ตเปลี่ยนไป
ฉันยังคงตื่นอยู่ มันเป็นเพียงอีกคืนหนึ่ง

บางทีฉันอาจจะคิดถึงเธอโดยไม่มีคำตอบ
เดินบนทางที่ปูด้วยใบไม้ที่ตายแล้ว
หลังมุมของจิตใจฉัน เธอจากไป
โดยไม่หลอกตัวเองว่าเธอจะกลับมาอีกครั้ง

เธอสามารถฝันถึงฉันคืนนี้ มือของฉันจะจับเธอไว้ (ไม่), ไม่ (ไม่)
เธอสามารถหาเจอฉันคืนนี้ ที่ที่หลายคนหลงทาง (ไม่), ไม่ (ไม่)
เธอสามารถร้องเพลงกับลมได้แม้ว่ามันจะไม่ได้ยินเธอ (แม้ว่ามันจะไม่ได้ยินเธอ)
บนชายหาดที่ห่างไกลที่สุด ที่เวลาจะดูเหมือนตลอดไป (ดูเหมือนตลอดไป)

เฮ้, มันแค่คลิกเดียว, แฟลชแล้วมันก็หายไป
แค่อีกเรื่องหนึ่งที่ตอนนี้ได้เดินไปในทางอื่น
ที่ตอนนี้ได้โดนกระแทกหน้า
เท้าที่เหยียบคันเร่ง, โม
ฉันสามารถแกล้งทำได้ แต่ไม่สามารถแกล้งถึงจุดสุดยอดได้
และแม้ว่ามีคนบอกว่า "เธอต้องใจเย็นมาก"
ฉันไม่สามารถควบคุมการกระตุกอีกครั้งได้
หัวใจมันแตกสลาย แต่ไม่พลิกหน้าใหม่ มันวิ่งไปหาเธอ
ขณะที่มันเลือดออก, กับรอยแผล

บางทีฉันอาจจะคิดถึงเธอโดยไม่มีคำตอบ
เดินบนทางที่ปูด้วยใบไม้ที่ตายแล้ว
หลังมุมของจิตใจฉัน เธอจากไป
โดยไม่หลอกตัวเองว่าเธอจะกลับมาอีกครั้ง

หลังมุมของจิตใจฉัน เธอจากไป
โดยไม่หลอกตัวเองว่าเธอจะกลับมาอีกครั้ง

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES