เมืองของฉัน, ไร้ความปรานี, เมืองของฉัน
แต่บางคืนมันก็หวาน
บางครั้งไม่, ไร้ความปรานี
มันขังฉันในห้อง
ทำให้ฉันรู้สึกโดดเดี่ยว
เมืองหนึ่ง, ไร้ความปรานี, เมืองของฉัน
ฉันไม่เคยรู้จักมันจนถึงที่สุด
มีประตูมากเกินไป, ลิ้นชักมากเกินไป
ฉันไม่เคยหาคุณเจอ
บอกฉันสิว่าคุณอยู่ที่ไหน

ตอนนี้จะไปไหน, จะทำอะไร, จะไปไหน
เรามักจะอยู่ในบางสิ่ง
รถที่วิ่งไปหรือในรถราง
โดยไม่เคยเห็นท้องฟ้า
และสูดดมควันพิษ

มะ-มะ-มะ ดูนั่นสิ, ทำอะไรอยู่, คิดดูสิ
แต่ขับรถยังไงของคนโง่นั่น
แล้วดูนี่สิ, เวลาก็ผ่านไปแล้ว
ใครให้ใบขับขี่คุณ
ขอให้ฟันคุณแตก
คุณ

เรามักจะรีบเร่ง
มักจะตื่นเต้น
แม้แต่คุณ
ที่แม้จะเลียไอศกรีม
ก็ยังมีสายตาโกรธ
เมืองของฉัน, ไร้ความปรานี, เมืองของฉัน
แต่เช้านั้นมันสวยงาม
เมื่อมันสว่าง, เมื่อมันตื่น
และเสียงเริ่มขึ้นอีกครั้ง
สัญญาหลายสิ่ง

แต่บอกฉันสิว่ามันจะอยู่ที่ไหน, ก่อนหน้านี้มันอยู่ที่นี่
มีคนดำที่ขอความช่วยเหลือ
เมืองนี้อยู่ที่ไหน
มันหายไปอย่างไร้ความปรานี
มีผนังมากเกินไปในเมืองของฉัน

แต่ดูสิว่าเมืองของฉันมีอารยธรรมแค่ไหน
มีลูกกรงพันหน้าต่าง
ยามรักษาความปลอดภัย, ประตูเหล็ก
และสัญญาณกันขโมยพันล้าน
ที่ดังอยู่เสมอ

เพราะ
มีคนที่มีน้อยเกินไป
และคนที่ไม่พอใจ
และมี
คนที่ต้องฉีดยา
ในมุมแห่งความเจ็บปวด
และมี
ที่ต้องการทุกสิ่ง
ต้องการกลอุบาย

ไร้ความปรานี, เมืองของฉัน
คุณผู้หญิงดูสิว่าบ้านสวยแค่ไหน
แต่สำหรับคุณไม่, ฉันไม่ให้
ฉันเสียใจคุณผู้หญิง
มันทั้งหมดใช้สำหรับแขก

แต่เมือง, ไร้ความปรานี, เมืองหนึ่ง
บอกคุณว่ามันไม่จริง
ว่าความยากจนไม่มีอีกแล้ว
เพราะมันถูกปกคลุม
ด้วยโฆษณา

และมีคนที่ต้องทำงาน
ถูกบังคับให้โกง
และมี
คนที่เพื่อจะหลอกคุณ
ได้เรียนรู้ที่จะศึกษา
และมี
ที่ต้องการกลอุบาย
ต้องการทุกสิ่ง
และมี
ต้องการความรักมากขึ้น
ในคุกนี้

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES