แม้จะเต็มไปด้วยความสุขก็ยังมีทางที่จะบ่น,
คร่ำครวญด้วยดวงตาของฉัน หัวใจจะดับลง,
ฮานะ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จิตใจของบ้านเกิด,
โค นีฟ ความเคารพ ความภาคภูมิใจ ฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงผิวของฉัน,
สีน้ำตาล พ่อที่นั่น ฉันอยู่ท่ามกลางบารอน,
ต้องการสิ่งที่จำเป็น เงินขาดแคลน,
ฉลาดในการนับ, โง่เขลาในการถูกโกง,
ประเทศที่มีแก๊ส เราทำให้คนโกรธโดยไม่มีบูตาก๊าซ,
รู้ไว้เถอะ, สีขาวเป็นตัวแทนของความภาคภูมิใจของฉัน,
ประชาชนของฉันต่อสู้ คุณเห็นไหมว่าเราไม่เคยหยุด,
ที่บ้านเรา, ทุกวันเจ้าหญิงตาย,
ตายไป, หลังจากความสยองขวัญ หัวใจไม่เต้นอีกต่อไป,
ไม่มีพรรค, ไม่มีประเทศ, ถ้าฉันจากไป มันไม่ใช่ความผิดของฉัน,
บางคนไม่ยอมรับชีวิตของพวกเขา, คนมากมายหนีจากคุณ,
คุณขาดสมอเรือและสิ่งเล็กน้อย,
ฉันเฝ้าดูการกลับมาของฉันเหมือนผู้พิทักษ์หน้าหอคอยปิด,
บทกวีบางบทสำหรับครอบครัวที่ฉันไม่รู้จัก,
ในศตวรรษที่ 20 มันไม่ใช่การยอมรับ, ไม่ใช่ว่าฉันทำไม่ได้,
แต่ฉันไม่อยากไป, ฉันไม่ใช่ซอร์โร,
ฉันแค่พูดในสิ่งที่ฉันรู้สึกและไม่ใช่คนเดียว,
มันคือเมือง, ประเทศ, โลกที่กรีดร้อง,
และบางคนเช่นฉันเขียนเกี่ยวกับบ้านเกิด, ประเทศของฉัน,
ไม่มีเสรีภาพในการแสดงออก,
ยา ฮาสซิมา ชาอูล มาตู อาลี อาเนค ยา นามูซิบา,
เพียงแค่ชั่วโมงบินแยกเรา,
เพียงลำพังบนโนเทรอดามที่ขอบฟ้า
ฉันฝันที่จะเห็นคุณมีสุขภาพดี,
ความรุ่งโรจน์ใดสำหรับประเทศที่ไม่มีประชาชนที่ถูกฉีกขาด,
ถูกควบคุมเพื่อเงิน.
จากที่นี่ฉันคิดถึงคุณ บ้านเกิดของฉัน
ยา ฮาสซิมา กับเครื่องแบบทหารของเธอ
นี่คือราคาของเสรีภาพหรือ?
เสรีภาพที่ถูกลืมพร้อมกับการฆ่าฟัน
บ้านเกิดกำลังเน่าเปื่อย.
จากที่นี่ฉันคิดถึงคุณ บ้านเกิดของฉัน
ยา ฮาสซิมา กับเครื่องแบบทหารของเธอ
นี่คือราคาของเสรีภาพหรือ?
เสรีภาพที่ถูกลืมพร้อมกับการฆ่าฟัน
บ้านเกิดกำลังเน่าเปื่อย.
จากที่นี่ฉันคิดถึงคุณ บ้านเกิดของฉัน
ยา ฮาสซิมา กับเครื่องแบบทหารของเธอ
นี่คือราคาของเสรีภาพหรือ?
เสรีภาพที่ถูกลืมพร้อมกับการฆ่าฟัน
บ้านเกิดกำลังเน่าเปื่อย.
จากที่นี่ฉันคิดถึงคุณ บ้านเกิดของฉัน
ยา ฮาสซิมา กับเครื่องแบบทหารของเธอ
นี่คือราคาของเสรีภาพหรือ?
เสรีภาพที่ถูกลืมพร้อมกับการฆ่าฟัน
บ้านเกิดกำลังเน่าเปื่อย.
นั่งเงียบๆ ไม่หยุด,
ฉันคิดถึงความทรงจำใกล้หน้าต่างของฉัน,
เงาสะท้อนสะท้อนเงามืดบนกระดาษขาวของฉัน,
สำหรับคุณ สีขาวที่ร้องไห้,
ไกลจากความหวาดกลัว ใกล้กับหัวใจของฉัน,
ความกลัวตายเมื่อกลางคืนมา,
ที่นี่ฉันเขียนสำหรับผู้ที่ถูกลืม, บ้านเกิด,
ประเทศของฉัน นี่คือราคาหรือ?
ราคาของเสรีภาพที่ถูกลืมภายใต้เสียงกรีดร้องที่แหลมคม,
จากที่นี่ดินสอดำของฉันทำให้ความคิดของฉันไหล, สำหรับ
เธอ สีขาวที่ถูกข่มเหงในคืนหนึ่ง,
ในความทรงจำของฉัน ความหวังพักผ่อน,
บนเส้นบางๆ ความโชคร้ายของความสิ้นหวัง
ต้องดูเมื่อเธอถือชะตากรรมในมือของเธอ,
ใจร้าย, เมสกีนา โอ้ ไบด้า ความรักของฉันตลอดไป,
เมื่อวันสะท้อน,
ขอให้ทุกอย่างหยุด ฉันหวังเช่นนั้น,
บนจดหมายยับยู่ยี่ของฉัน ความปรารถนาเดียวของฉันเฝ้าดูบทกวีของฉัน.
สำหรับผู้หญิงเหล่านี้ที่สวมชุดขาว ถูกหลอกหลอนด้วยโศกนาฏกรรม,
ภายใต้เสน่ห์ ไกลจากอาวุธ,
ฉันเห็นน้ำตาตกเงียบๆ บนธรณีประตูที่ไว้ทุกข์,
ปกคลุมด้วยใบไม้แห้ง ผิดหวัง,
ถูกฉีกขาดด้วยสงครามที่ยังคงดำเนินต่อไป.
ความเคารพกลายเป็นอะไร อดีต, คิดมากเกินไป,
ฉันเจ็บปวดในใจและประโยคของฉันหยุดเดินหน้า.
จากที่นี่ฉันคิดถึงคุณ บ้านเกิดของฉัน
ยา ฮาสซิมา กับเครื่องแบบทหารของเธอ
นี่คือราคาของเสรีภาพหรือ?
เสรีภาพที่ถูกลืมพร้อมกับการฆ่าฟัน
บ้านเกิดกำลังเน่าเปื่อย.
จากที่นี่ฉันคิดถึงคุณ บ้านเกิดของฉัน
ยา ฮาสซิมา กับเครื่องแบบทหารของเธอ
นี่คือราคาของเสรีภาพหรือ?
เสรีภาพที่ถูกลืมพร้อมกับการฆ่าฟัน
บ้านเกิดกำลังเน่าเปื่อย.

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES