บทกวีได้จากไปแล้ว
ฉันสงสัยว่ามันผ่านมาทางบ้านเธอ
นอนลงบนเตียงของเธอ
และฟังเสียงฝนบนหลังคา
มันมีน้อยมากที่จะสารภาพ
ไม่ใช่ประเภทที่จะพร่ำเพรื่อมากเกินไป
มันทิ้งคำไม่กี่คำไว้บนโต๊ะของเธอ
มีรอยขีดเขียนด้วยปากกา
แล้วมันก็จากไป
แล้วมันก็จากไป

เราต้องใช้เวลาสองสามวัน
เพื่อที่จะไม่ตาบอดและหูหนวกน้อยลงและพบว่า
อากาศหนักขึ้นเล็กน้อย
ไหล่ของเราหดลงเล็กน้อยและคิดว่า
หลังจากที่ได้ประกาศมากมาย
การจากไปที่เลื่อนออกไปพันครั้ง, มันฝัน
ถอดเสื้อคลุมออกจากตะขอ
ที่มันแขวนอยู่มาหลายศตวรรษ
แล้วมันก็จากไป
แล้วมันก็จากไป

พวกเราเป็นเด็กหลงทางหรือเปล่า?
ป่าที่มองไม่เห็นจุดสิ้นสุดในยามเย็น
ปฏิเสธที่จะทิ้งเรา
ไม่ยอมให้ความมืดมีอำนาจทั้งหมด
ในเรื่องราวที่เริ่มต้นไม่ดีของเรา
พระจันทร์เต็มดวงถูกเรียกมาเพื่อหลีกเลี่ยง
กับดักของคืนที่มืดเกินไป
ใกล้กับโรงฆ่าสัตว์
ไม่มีบทกวีที่จะช่วยเรา
ไม่มีบทกวีที่จะช่วยเรา

ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงคิดว่า
มันไม่สามารถจากไปได้โดยไม่ผ่านบ้านเธอ
และบนโต๊ะของเธอ
ฉันเห็นรอยขีดเขียนด้วยปากกา, คำไม่กี่คำ
ที่เลื่อนเข้ามาบนผิวของฉัน
บนใบหน้าและมือของเธอพวกมันได้จับจังหวะ
ของหัวใจที่รอคอย
และผิวของพวกมันก็อ่อนแอเช่นกัน
แต่เราควรจะยึดมั่นไว้
แต่เราควรจะยึดมั่นไว้

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES