นั่นชูเน่ใช่ไหม?

ฉันเสียเวลามากเกินไปกับความกลัว
ตอนนี้ฉันไม่อยากเสียอีกแล้ว
มือในกระเป๋ากางเกงยีนส์สีม่วงของฉัน
เหนือฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและ

ในคืนพายุนี้คุณต้องการอะไร?
ดีเจที่หน้าต่างเล่นเพลงให้เรา
คำพูดเหมือนมีดโกนที่คอ
ดวงตาที่ท่วมท้นของฉัน
ฉันจะหาคุณในถนนเหล่านี้
ฝนตกลงมาบนเรา

บอกฉันสิถ้าสุดท้ายแล้วคุณถูก
ในชีวิต, ยังหลงอยู่ในพันเดจาวู
ในถนนพันเสียงแตกในคอรัสตะโกน
"นี่แหละชีวิต, ที่รัก, นี่แหละชีวิต"

"สวัสดีเด็กๆ" ครูพูด
เมื่อเธอเข้ามาในห้องเรียน, หัวบนโต๊ะ
ความรักคืออะไรเมื่อคุณยังเป็นเด็ก?
ฉันยังไม่เข้าใจมัน
จูบที่ถูกขโมย, วันที่ข้ามไป
หัวใจที่แตกสลายระหว่างเสาเหล่านั้น
ฉันไม่ขอโทษสำหรับทุกครั้ง
ที่ฉันฝันจากบนโต๊ะนั้น

เสมอไล่ตามรุ่งอรุณจนถึงหกโมงเช้า
สายตาจากหน้าต่างเป็นของฉัน
และมันเป็นเรื่องเดิมเสมอ
เรื่องที่คุณจะไม่กลับมาอีก
ฉันจะหาคุณในถนนเหล่านี้
ฝนตกลงมาบนเรา

บอกฉันสิถ้าสุดท้ายแล้วคุณถูก
ในชีวิต, ยังหลงอยู่ในพันเดจาวู
ในถนนพันเสียงแตกในคอรัสตะโกน
"นี่แหละชีวิต, ที่รัก, นี่แหละชีวิต"

ในหัวเสียงก้อง
ความเศร้าสร้อยที่น่ารำคาญ
ในหัวเสียงก้อง
"นี่แหละชีวิต, ที่รัก, นี่แหละชีวิต"

มันเป็นเวลานี้เสมอที่บ้านปิดไฟ
และดวงดาวบนท้องฟ้าส่องแสง
ดีเจที่หน้าต่างของฉันที่ยังคงเล่นเพลง
จนกว่าพรุ่งนี้จะมาถึง

บอกฉันสิถ้าสุดท้ายแล้วคุณถูก
ในชีวิต, ยังหลงอยู่ในพันเดจาวู
ในถนนพันเสียงแตกในคอรัสตะโกน
"นี่แหละชีวิต, ที่รัก, นี่แหละชีวิต"
บอกฉันสิถ้าสุดท้ายแล้วคุณถูก
ในชีวิต, ยังหลงอยู่ในพันเดจาวู
ในถนนพันเสียงแตกในคอรัสตะโกน
"นี่แหละชีวิต, ที่รัก, นี่แหละชีวิต"

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES