Έτσι καθώσ το φεγγαράκι κοιτάσ
Να περνάει έξω απ’ το παράθυρό σου
Κάτι εικόνεσ σου 'ρχονται απ’ τα παλιά
Και χάνεισ ξαφνικά τον εαυτό σου

Έτσι τελείωσ ξαφνικά και έτερον ουδέν
Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά
Μην το ψάχνεισ δεν πειράζει

Δυο μικρέσ αφίσεσ τυλιγμένεσ ρολό
Τα τραγούδια καρφωμένα στο μυαλό σου
Ξαφνικά γυρνάσ στο παρελθόν
Και ρωτάσ τι απ’ όλα αυτά ήταν δικό σου

Τίποτα μικρό μου ε καλά
Τούτη η σκέψη ρυθμικά σε βασανίζει
Κι ένα σου δάκρυ ξαφνικά
Τη σκιά μου στο μυαλό σου ζωγραφίζει

Έτσι τελείωσ ξαφνικά και έτερον ουδέν
Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά
Μην το ψάχνεισ δεν πειράζει

Έτσι καθώσ το φεγγαράκι κοιτάσ
Έξω απ’ το παράθυρό σου
Κάτι συμβαίνει ξαφνικά
Κι ανάβει τησ καρδούλασ σου τουσ πόθουσ

Ω τι αχαλίνωτοσ ρομαντισμόσ
Κι η μαμά να συμπληρώνει
Βίζιτα η κόρη μου θα είστε τρελόσ
Το καημένο επιστήμων τελειώνει

Έτσι λοιπόν και ξαφνικά και έτερον ουδέν
Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά
Μην το ψάχνεισ δεν πειράζει

Μάταια φωνάζεισ τ’ όνομά μου λοιπόν
Άδικα χάνεισ τον καιρό σου
Μάταια γυρνάσ στο παρελθόν
Και ρωτάσ τι απ’ όλα αυτά ήταν δικό σου

Τίποτα μικρό μου παρ’ εκτόσ
Κάτι λίγα η αμοιβή σου
Ξέρεισ τι σημαίνουν όλ’ αυτά θαρρώ
Κι εσύ το ξέρεισ κι οι δικοί σου