Ω κύριε πρόεδρε. Προσέξτε γιατί
Κινδυνεύετε να μείνετε εργένησ
Μου το’ παν κάτι φίλοι που ξέρουνε λέει
Πωσ σκέφτεσαι τι λεσ και που πηγαίνεισ
Θέλω να μ’ ακούσετε αν βρειτε καιρό
Να σασ πω μια ιστορία
Μήπωσ και με καταλάβετε
Μήπωσ και με καταλάβετε

Κύριε πρόεδρε που λέτε λοιπόν
Κάποτε βρέθηκα σ’ ένα δίλημμα μεγάλο
Ήρθε και σε μένα η σπουδαία στιγμή
Που την απόφασή μου έπρεπε να πάρω
Αριστερά μου τοίχοσ δεξιά κενό
Ξαφνικά μπροστά μου κήποσ
Ένασ κήποσ καταπράσινοσ
Με γκαζόν με γούστο και με ύφοσ

Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια όλα αυτά
Ή στη δική μου φαντασία
Μα μ’ έκαναν να ζήσω μιαν ολόκληρη στιγμή
Κι αυτό για μένα έχει μεγάλη σημασία
Γι αυτό κύριε πρόεδρε
Μην κάνετε το λάθοσ
Δεν είμαι δα και τόσο αφελήσ
Άλλωστε ξέρω κατά βάθοσ πωσ

Θάρθει κάποια μέρα
Που όλα θα ναι σιωπηλά
Όχι από φοβέρα
Ούτε από σκλαβιά
Και τα οράματα μασ
Μέσα μασ βαθιά
Θα παίρνουνε το δρόμο
Προσ τη λησμονιά

Τα άνθη του κήπου λίγα κόκκινα
Και λίγα μπλουζ ξεθωριασμένα
Τα άλλα όλα ήταν καταπράσινα
Και τα άσπρα ακόμα πράσινα βαμμένα
Έτσι με βρήκε το βασίλεμα
Του ήλιου ξαπλωμένο
Κάτω στη βάση στο γκαζόν
Που ευτυχώσ δεν ήτανε βαμμένο

Λεσ να ‘μαι σαν τουσ γέρουσ κι εγώ
Που δραπετεύοντασ από το θάνατό τουσ
Πάνε και κρύβονται σ’ ένα όμοιο τάφο υγρό και σκοτεινό
Που ανοίγουν με το χέρι το δικό τουσ
Μα ήταν αργά πολύ αργά
Κι’ αν είχα κάνει λάθοσ
Τα λάθη είναι ανθρώπινα
Άλλωστε ξέρω κατά βάθοσ πωσ:
Θάρθει κάποια μέρα
Που όλα

Αλλά πεινούσα πολύ κι είπα να βγω να φάω
Ύστερα σκέφτηκα τ’ άλλο
Θα με περάσουν έμπα έβγα γι’ αναθεωρητή
Έχω το ελάττωμα και θέλω να το βγάλω
Κι εδώ κύριε πρόεδρε
Το σκέφτηκα λιγάκι
Κι’ ευλαβικά σαν ασκητήσ
Έφαγα χορταράκι

Δεν ξέρω αν’ είναι αλήθεια όλα αυτά
Ή στη δική μου φαντασία
Μα μ’ έκαναν να ζήσω μιαν ολόκληρη στιγμή
Κι’ αυτό για μένα είναι που έχει σημασία
Κι εκεί που το σκεφτόμουνα
Βλέπω μπροστά μου τύπο
Ντυμένο καταπράσινα
Σοβαρό και μ’ ένα κάποιο ύφοσ
Ε αγαπητέ μου λέει πεινάσ
Και για δε χτύπαγεσ τη πόρτα
Έτσι ευγενικά μου μίλησε
Σα να με ήξερε από πρώτα
Ύστερα με πλησίασε
Και μού ‘πε απ’ έξω απ’ έξω
Γιατί δεν πασ στο πίσω μέροσ του σπιτιού
Πού ‘χει ίσκιο και το χόρτο είναι πιο φρέσκο

Αλλά θα ‘ρθει κάποια μέρα
Που όλα