Verbeeld je de verbeelding geef haar de macht die de mens niet toebehoort
Droom jezelf een stad totdat je er echt in woont
Denk je gedachten door de muur de dag bestaat omdat je er in gelooft
Bal je vuist tot een essentie pak een bijl en bouw ermee
Er is geen dromen zonder denken er is geen branie zonder brein
Zwicht niet voor het zwijgen drijven is voor de doden en het graf geeft niets om groot gelijk
Het is niet knusser in de kudde
Sta op en stamp en brul jouw boeien los en bral tenslotte eenzaam was je al
Sta op en stamp en brul jouw boeien los en bral tenslotte eenzaam was je al

Geloof in ’t leven voor de dood dat het er is dat het kan komen
Hier is het niet veilig maar het is een onderkomen
Ga desnoods op zoek naar god en vind wat je niet zocht
Ja ga desnoods op zoek naar god en vind wat je niet zocht

Bouw een berg van je bedenksels en beklim hem dan
Keil een kei naar je verleden dat je beneden achterliet
En tel al je verdriet tot de steen tot stilstand komt
En kijk de diepte in de ogen tot je verandert in jezelf en daal dan pas neer om nergens thuis te komen
Kijk de diepte in de ogen tot je verandert in jezelf en daal dan pas neer om nergens thuis te komen

Verbeeld je de verbeelding geef haar de macht die de mens niet toebehoort
Droom jezelf een stad totdat je er echt in woont
Denk je gedachten door de muur de dag bestaat omdat je er in gelooft
Bal je vuist tot een essentie pak een bijl en bouw ermee
Er is geen dromen zonder denken er is geen branie zonder brein
Zwicht niet voor het zwijgen drijven is voor de doden en het graf geeft niets om groot gelijk
Het is niet knusser in de kudde
Sta op en stamp en brul jouw boeien los en bral tenslotte eenzaam was je al
Sta op en stamp en brul jouw boeien los en bral tenslotte eenzaam was je al

Verover verte met verlangen
Reis door het grijs tot kleurenkiemen
Zet je kop niet in de strop en droom die droom teloor

Verover verte met verlangen
Reis door het grijs tot kleurenkiemen
Zet je kop niet in de strop en droom die droom teloor
Vooruit verleg die steen en ga vervolgens naamloos heen

Wij hebben geen gedicht
Wij wissen niet dat was
Tel tot nul en wij vallen van de wereld af
Maar verleg die steen en speel dat je belangrijk was