Je leeft maar heel kort
Maar een enkele keer
En als je straks anders wilt kun je niet meer
Mens durf te leven

Vraag niet elke dag
Van je korte bestaan
Hoe hebben m’n pa of mijn grootpa ‘t gedaan
Hoe doet ‘t m’n neef of hoe doet ‘t m’n vriend
En wie weet hoe of dat dan de buurman weer vindt
En wat heeft het fatsoen voor geschreven
Mens durf te leven

De mensen bepalen de kleur van je das
De vorm van je boek
En de snip van je jas
En van je leven

Ze wijzen de paadjes waar langs je mag gaan
En ze roepen ‘door door’ als je even blijft staan
Ze kiezen je toekomst ze kiezen je werk
En ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk
En wat je aan de armen moet geven
Mens is dat leven

De mensen ze schrijven je leefregels voor
Ze geven je raad en ze roepen in koor
Zo moet je leven
Met die mag je omgaan
Maar die die is te link
En die moet je trouwen al heb je geen zin
En daar moet je wonen dat eist je fatsoen
En je wordt genegeerd als je ‘t anders zou doen
Alsof je iets ergs had misdreven
Mens is dat leven
Het leven is heerlijk
Het leven is mooi
Maar vlieg uit in de lucht
En kruip niet in een kooi
Mens durf te leven

Met je kop in de hoogte
En neus in de wind
En lap aan je laars
Wat een ander dan vindt
Houd een hart vol van warmte
En van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een worst
Wat je zoekt kan geen ander je geven
Mens durf te leven
Mens durf te leven