Jak zwykle zacząłem dziś od sklepu
Ekspedientki uśmiechniętej ale perfum od niej nie czuć
Kupuję chleb jakieś drobne szczegóły
Dziwne wczoraj je czułem tak że prawie dotknąć mógłbym
Szukam drobnych ona żeby mi wydać
Musi przelecieć po kasach jest kolejka za mną chyba
Widzę że uśmiech kryje jakiś zawód łzy
Gdzieś tam w myślach tłumaczę zawód i nie umie pachnieć dziś
Komuś za mną rozsypują się pieniądze
Jest pomyłka w kasie u niej z dźwiękiem gubionych monet
Jej fartuch dzisiaj wydaje się być zmięty
Ona nie pachnie jak wczoraj kiedy tu wczoraj przyszedłem
Z pozoru nic się nie zmieniło jest tak samo
Ona nadal ma blond włosy ja mam nadal kurtkę starą
Ktoś z boku pyta czy zapłacić mógłby kartą
Że świadomośc jej umyka wiem sam często mam to
Zabieram resztę i historię z kilku minut
Już za progiem tylko myślę nic tak nie rani jak miłość

Nie pachniesz już tak jak kiedyś
Bo ja muszę dalej żyć nie tym co było kiedyś
Nie pachniesz już tak jak kiedyś
Bo gdziekolwiek tutaj stoisz tutaj może mnie nie być
Nie pachniesz już tak jak kiedyś
Zanim los przekreśli nas bo do końca nie był szczery
I nawet tobie życzę żebyś
Nauczyła o tym mówić siebie nie sama kiedyś

Kilka dni po tym jak poniosłem stratę w ludziach
Startuje kolejny dzień szaraki mówią na to nuda
Dla mnie to walka o jedwab choć walczę w brudach
Jebana praca mnie zabija szybciej niż wóda
Wpadam przy hamernickiej do sklepu po szlugi i prowiant
Jakbym był po godzinach pewnie kupiłbym browar
Jakie to uczucie kiedy ktoś chce cię zgnoić
Rzekoma matka nienarodzonych dzieci moich
Ziom nie przesadzam miałem ją w sercu nie w kutasie
Dziś przybity wzrok jak ekspedientka przy kasie
Przede mną ktoś mota się z kartą
Pyta czy mu przyjmą tu ciekawe czy też tak czuł
Po dwóch minutach trzaskam że przy kasie stoi pan
Jakiś też przybity patrzy w zupki typu „zrób to sam"
Z ręki wypuszczam hajs bo mnie olśniło
Miłość? Walczyłem o nią choć jej przy tym nie było
Bywa

Nie pachniesz już tak jak kiedyś
Bo ja muszę dalej żyć nie tym co było kiedyś
Nie pachniesz już tak jak kiedyś
Bo gdziekolwiek tutaj stoisz tutaj może mnie nie być
Nie pachniesz już tak jak kiedyś
Zanim los przekreśli nas bo do końca nie był szczery
I nawet tobie życzę żebyś
Nauczyła o tym mówić siebie nie sama kiedyś