Κλειστό το φινιστρίνι και το γυαλί θαμπό
Ποτέ στα όνειρά σου δε μ' άφησεσ να μπω
Αν δεισ λευκό καράβι με πορφυρά πανιά
Θα 'ναι η δική μου αγάπη που πάει στη λησμονιά

Μην έρχεσαι μαζί μου
Μου είπεσ πριν χαθείσ
Θα μαραθεί η αγάπη
Κι εσύ θα μ' αρνηθείσ

Φτιάξε μαγιά στο χώμα
Με φύλλα αλκαλικά
Σε μια ζωή χαμένη
Κανένασ δε νικά

Γλυκάνισο σου στέλνω
Και μέλι φοινικιάσ
Τισ πίκρεσ σου να λιώνεισ
Και να μη με ξεχνάσ

Κι αν σ' έπιασε το βράδυ
Κι ο έρωτασ αργεί
Το πιο βαθύ σκοτάδι
Είναι πριν την αυγή