Չկա էլ հիմա
Ոչ մեկ իմ կողքին
Մտքերը իմ ու քո մասին
Գինին դատարկ սեղանին
Հասնում ա տաքսին
Տանում ա մտքերը իմ
Թողում ես ու գնում ես դու
Գինին դատարկ սեղանին
Քո տվածը ինձ քիչ, քիչ ա
Ինչ էլ ասես հիմա կիսատ ա, սուտ ա
Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա
Որ հասկանամ ես, թե ինչի
Քո խոսքերը իմ հետ են, ուր ա
Էն հայացքը, որ իմ հետ էր, կորել ա
Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա
Որ հասկանամ ես, թե ինչի
Ասա իմանամ, թե ոնց ա լինում
Որ կորցնում ենք իրար հանկարծ
Էս նեղ ու պարզ քաղաքում
Ուրիշ ա ամեն ինչ
Երբ տեսնում եմ, որ նորից
Թողել ես, գնացել ես դու
Գինին դատարկ սեղանին
Քո տվածը ինձ քիչ, քիչ ա
Ինչ էլ ասես հիմա կիսատ ա, սուտ ա
Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա
Որ հասկանամ ես, թե ինչի
Քո խոսքերը իմ հետ են, ուր ա
Էն հայացքը, որ իմ հետ էր, կորել ա
Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա
Որ հասկանամ ես, թե ինչի
ինչի
ինչի
ինչի
ինչի
Ուր ես գնում, երբ իմ մտքում
Իմ ու քո պատկերն ա դեռ շարունակվում
Ոնց չի ցավում, խի չես լսում,
Ասա դե ինչն ա մեզ բաժանում
Ինչ ես ուզում, որ չի հերիքում
Ինչի եմ ես հիմա նստած քեզ սպասում
Քիչ ա, քիչ ա
Կիսատ ա, սուտ ա
Ու երևի արդեն ուշ ա, ուշ ա
Արդեն թողել ես,գնացել ես դու
Գինին դատարկ սեղանին