De Constructie est une chanson en Néerlandais
In den beginne was het woord.
En het woord was bij.
In den beginne was het woord.
En het woord was.
In den beginne was het woord.
In den beginne was het woord.
In den beginne was het woord.
En het woord was bij God.
In den beginne was het woord.
En het woord was God.
In den beginne was het woord.
In den beginne was het woord.
In den beginne was het woord en het woord schiep God.
In den beginne was het woord en het woord sprak lof.
Het woord ontwierp de hele constructie van, de overtuiging van een almachtig, alomvattend, imaginair opperwezen.
Hoog, hoger, hoogst.
Is hoe het woord de hemel had opgetekend.
En zo was het.
Zo onderworpen.
Zo onderhevig.
En het woord schiep de aarde, de planeten en de sterren.
En de maan en de kometen en de regen en de bergen.
De rivieren, de bomen, de dieren en de mensen.
En het algehele, het volledige universum.
Maar ook het wanstaltige idee deze te kunnen claimen.
Toe te eigenen, op te eisen en op te kunnen delen.
In den beginne was het woord.
In den beginne was het woord.
En het woord schiep verwachting, grootheidswaan en hiërarchie, intolerantie, repressie, begrenzing, en dominantie.
In den beginne was het woord.
En het woord schiep verwarring, onderscheid en abstractie, relevantie, aanbidding, verbeelding en discrepantie.
In den beginne was het woord.
In den beginne was het woord en het maakt nog steeds furore.
Of t nu waarheid spreekt, of richting geeft aan een idee van controle.
De boodschap onderwerpt, de importantie definieert.
Of kopje onder gaat als het wordt opgeslokt door al die tongen.
Het is een wonder boven wonder. Betoverd onder woorden.
Hoe werelden buiten zinnen, een hemel binnen stormen.
Beeldenstormen ontketend. Bezeten en bezworen.
Belegerd en verloren. Ontstegen en geworteld.
Overgeleverd aan de kronieken, de semantiek van het sprookje.
De schepping van het idioom, de pragmatiek ontgoocheld.
Onvoltooid verleden tijd maakt een onvolbracht heden.
De taal onthult de zwakte van hen die 't betekenis geven.
In den beginne was het woord. Ik wil niet spreken van een zegen.
In den beginne was het woord. Ik wil niet spreken van een vloek.
In den beginne was het woord. Veel liever ontvang ik het als een gegeven.
In den beginne was het woord. En het eind was zoek.
In den beginne was het woord. En het woord schiep God. En het eind was zoek.
In den beginne was het woord. En het woord schiep God. En het eind was zoek.
In den beginne was het woord. En het woord schiep God. En het eind was zoek.