Στη σκοτεινιά αυτού του κόσμου
Έκρυψα τη μισή ζωή μου
Κι ήταν σαν νά 'χασα το φωσ μου
Ζώντασ την άλλη τη μισή μου

Σ' ένα καημό που με βαραίνει
Σ' ένα γιατί που με ματώνει
Γυρνά η σκέψη σαν χαμένη
Και πάλι μέσα μου νυχτώνει

Σταμάτα πόνε τ' αγκάλιασμά σου
Θολό ποτάμι το πέρασμα σου
Στέρεψαν πια οι αντοχέσ μου
Άκου θεέ άκου θεέ
Τισ προσευχέσ μου

Στισ παρυφέσ τησ ύπαρξήσ μου
Κυλάει ο χρόνοσ προσ τα πίσω
Μα τουσ ανθούσ τησ άνοιξήσ μου
Δεν ξέρω πια που να ζητήσω

Παγώνει ο τόποσ που πατάω
Φεύγει η ζωή πριν την προφτάσω
Μέρα και νύχτα περπατάω
Χωρίσ ποτέ κάπου να φτάσω

Σταμάτα πόνε τ' αγκάλιασμά σου
Θολό ποτάμι το πέρασμα σου
Στέρεψαν πια οι αντοχέσ μου
Άκου θεέ άκου θεέ
Τισ προσευχέσ μου