Σιωπηλή μακρινή και πικρή με τα μάτια κλαμένα
Δε μιλάσ δε γελάσ και θαρρώ υποφέρεισ για μένα
Για μένα που σ' έχω θεό που δίχωσ εσέ δεν μπορώ
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και τα 'χω χαμένα

Φοβάμαι που κλαισ φοβάμαι που κλαισ
Το άδικο δάκρυ φοβάμαι
Φοβάμαι που κλαισ και λέξη δε λεσ
Γιατί αν σε χάσω ποιοσ θα 'μαι

Μοναχόσ και φτωχόσ και σκυφτόσ ένασ άντρασ θε να 'μαι
Θα γυρίζω νωρίσ θα κρυώνω και δε θα κοιμάμαι
Και θα σκέφτομαι πότε θα 'ρθεισ το στρώμα μου να μοιραστείσ
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και μόνο φοβάμαι

Φοβάμαι που κλαισ φοβάμαι που κλαισ
Το άδικο δάκρυ φοβάμαι
Φοβάμαι που κλαισ και λέξη δε λεσ
Γιατί αν σε χάσω ποιοσ θα 'μαι