Φταίνε οι νύχτεσ του χειμώνα
Ψυχή και στεναγμέ
Που 'ναι τα τραγούδια μόνα
Φωνή μου και λυγμέ

Φταίει η αγάπη που 'χει κλέψει
Τ' όχι το ποτέ
Κι ο καιρόσ που σ' έχει μπλέξει
Φίλε μου καλέ

Πώσ η ζωή μασ χώρεσε
Στου κόσμου ένα στενό
Γλυκό κρασί μασ κέρασε
Ήπιαμε το μισό

Ποιοσ απ' όλουσ θα μετρήσει
Πόθε και καημέ
Κείνα που 'χουμε αφήσει
Κόσμε μακρινέ

Πριν τουσ όρκουσ λαχταρήσω
Πάθη μου παλιά
Βιάζομαι να ξεψυχήσω
Σε ζεστή αγκαλιά