Ταξίμι από μπαγλαμά και η βροχή δυνάμωσε
Το παραθύρι θάμπωσε απ' του νοτιά το χνώτο
Πιάσανε λέει το μεμά με τα λαθραία στο ντορβά
Τον πήγανε στο πρώτο

Ο φωτογράφοσ με χωνί μπαγιάτικη ακρόπολη
Και στην παλιά μητρόπολη ρολόι δίχωσ ώρα
Αχ των ματιών σου οι ουρανοί πικρή αγάπη μου ορφανή
Σε ποιον να φέγγουν τώρα;

Μασ πήραν τσάμπα τα καπνά κάποιοσ στην άκρη μίλησε
Και στη γωνιά του γρύλισε βραχνά ο φωνογράφοσ
Τσάμπα μου πήρεσ την καρδιά μιαν ανεξήγητη βραδιά
Κι είν' η ζωή μου τάφοσ