Κάθεσαι στο μπαλκονάκι
Σαν λουλούδι αθάνατο
Μα εγώ σαν τ' αηδονάκι
Παίζω με το θάνατο
Δε με νοιάζει κι αν πεθάνω
Δε με νοιάζει κι αν χαθώ
Ένα μόνο με μαραίνει
Που μ' αφήνεισ μοναχό

Σ' αγαπώ σαν αμαρτία
Σε μισώ σαν φυλακή
Κόψε με αν θεσ στα τρία
Στάλα αίμα δε θα βγει

Τα βελούδινά σου χείλη
Δε ματώσανε ποτέσ
Είσαι η καύτρα στο καντήλι
Που το λάδι μου το καισ
Στα μαλλιά σου κρέμασέ με
Χτυποκάρδι και βρισιά
Να μη βλέπω άλλα χείλη
Να σου πίνουν τη δροσιά

Σ' αγαπώ σαν αμαρτία
Σε μισώ σαν φυλακή
Κόψε με αν θεσ στα τρία
Στάλα αίμα δε θα βγει