Es hebt a jungi Muetter
Ihr Chindli fescht im Arm
Un gschpürt des winzig Wese
So wunderlieb und warm
Si striicht die fiine Hörli
Un segnet ihre Chind
Wie sin so zart die Gliedli
Si Hütli wie so lind

Si cha s schier gar nit glaube
Das das chlei Gschöpfli do
A Stuck isch vonere selber
A Gschenk vom Himmel ko

Es nimmt ere d Ode
Die Freud jetzt hets si s gschpürt
Wie us d Ewigkeite
A chlei neu Wese wird

Was si mit Weh gebore
Oh Wunder findet dört
Si Afang un si Endi
Jetz jet si s dütli ghört

Sie weiß vo sine Wege
Uf allerschönschti Wiis
Un streckt ihm d Händ entgege
Un s Chindli ötmet liis