Cemo derdim biye söylemek haram
Mıkkın Tahir ile sarayım yaram
Uy dedim bekledim nerdesen ağam
Gittin de dönmedin namıssız seni

Elimin kınası böğrümde kaldı
Başımın yazması yüzümde soldu
Bende bir ellerde dört çocuk oldu
Neye gittin gelmedin namıssız seni

İki baş öküzle üç dönüm tarla
Üç kuruş beş kuruş sarıp sarmala
Kör boğaz doyardı iki lokmayla
Alaman neyine namıssız seni

Arada bir mektubu da gelir
Eşe dosta selam sabah edir
Anasının ellerinden öpir
Beni unuttun mu namıssız seni

Mehmo sorar aney babam hanidir
La bu dünyada bizim gibi fanidir
Ağam arvat erinin sağ elidir
Ellerin kırılaydı namıssız seni

Eyvana dokuma tezgahı kurdum
Her ilmeğe hasretinden dem vurdum
Ben cennete değişmezken öz yurdum
Yaban ele sattın beni namıssız seni

He biliyem sen orda çok ehvansan
Allah biliy kimseleri görmezsin
Eyşo bu can siye gurban deridin
Canın çıksın emi namıssız seni

Uy anay uy ataşlara yaniyem
Urfa sıcak damda sabah ediyem
Yıldıza ruzgara adın veriyem
Akrep soksun emi namıssız seni

Yufka açtım göz göz oldu yüreğim
Kazan kebebıynan kebap cigerim
Çiğ köfteye kattım derdim kederim
İsotsuz kal emi namıssız seni

Çok söyledim artık dilim dönmüyor
Ne bileyim cahil aklım ermiyor
Gene erim doğrusunu biliyor
Geliver artık be namıssız seni

Kurdun kuşun yanı yavru doluştu
Devran döndü burada her şey değişti
Ula bin yıl sonra Harran suya kavuştu
Bize de kavuşmak yok mu namıssız seni