De kroeg is nog leeg de vloer ruikt naar sop
Het gebluf van de nacht is gelucht
Door het vuil op het raam valt het zonlicht het mooist
Verhuld ontvlucht
En ik denk aan de jaren die weg zijn gevaren
Door de nevel het donker de schijn
Maar wat rond lopen stoeien langs de kant lopen knoeien
Een verwaaiende vlaag van er zijn
Maar geen volgend leven hoeven ze mij straks te geven
Om te verbeteren wat ik fout heb gedaan
Het zal toch weer hetzelfde gaan

De koffie smaakt goed met dat kleine glaasje erbij
Die eerste slok kan nog geen kwaad
Hij is alleen maar om even te zien hoe het aanvoelt vandaag
En of ik die tweede zo dadelijk laat
En ik denk aan de vrouwen het beschaamde vertrouwen
De beloftes de leugens de vlucht
Tussen de angst te bederven en verstoten te sterven
Was ik een bronstige braller van lucht
Maar geen volgend leven hoeven ze mij straks te geven
Om te verbeteren wat ik fout heb gedaan

Het zal toch weer hetzelfde gaan

De kale spoelt glazen en praat op dit uur liever niet
Ramses zingt wat ik had moeten doen
Hij klinkt nog hetzelfde met diezelfde gulzige zwier
Toch is het anders dan toen
Ja ik heb wel gebeden gelachen geleden
Gevochten bewonderd gehuild
Maar misschien te benauwd te bang en te koud
Me te veel in mijn pantser verschuild
Maar geen volgend leven hoeven ze mij straks te geven
Om te verbeteren wat ik fout heb gedaan

Het zal toch weer hetzelfde gaan