Ik denk aan hoe je liep door de kamer
'S morgens vroeg met de zon in het raam
En mozart sprong hoog en zwierde terug in een boog
En dat je dan even bleef staan

En ik denk aan hoe je keek naar de bloemen
Met de blik van een strenge mevrouw
En je frunnikte eens wat aan het dorrende blad
Want het moest wel bloeien voor jou

Ik weet niet wie ik ben
Ik weet niet wat ik doe
Ik weet niet wat het is
Ik weet alleen maar hoe
Hoe erg ik je mis

En ik denk aan de geuren op zondag
Met die goudbruine kip in de pan
Wel naar dat hij dood was en zo akelig bloot was
Maar we aten er drie dagen van

En ik denk aan hoe je liep door de bergen
Op weg naar de bron van de rijn
En hoe je daar blond in de stilte stond
Met dat gevoel van hier moet ik zijn

Ik weet niet wie ik ben
Ik weet niet wat ik doe
Ik weet niet wat het is
Ik weet alleen maar hoe
Hoe erg ik je mis

En je dempte het licht
Dromen ging beter in het donker
Je sleepte me mee
Achter de droom was het echt
En we gingen ten onder
En kwamen weer op in het wonder
Halfdood halfherboren
Aan elkaar verloren en gehecht

Ik weet niet wie ik ben
Ik weet niet wat ik doe
Ik weet niet wat het is
Ik weet alleen maar hoe
Hoe erg ik je mis

Hoe erg ik je mis