Bir boşlukta yaşamaya başladım hayatı
Sensizlik duman altı bir bar taburesi
Aldığım her nefes işkence bana
Hayatta hiçbir güzelliğin anlamı kalmadı zaten ben de
vazgeçtim haklısın
İnsan sevdiğine şans verir
Dediklerinde inanmamıştım
Neler hissettim biliyor musun
Kelimeler bile dilime dolanıyorlar sanki
Susar dudaklarım
Yürümek istemez bacaklarım
Tepki vermiyor artık kollarım
Kibrini bırakıp tutmadın ellerimi
Hayatında beni istemediğini de biliyorken
Uçurtma peşinde koşan bir çocuk gibi koşmamı bekledin arkandan
Gözlerime bakıp seni seviyorum bile diyorken
Nasıl oldu da biz olmayı beceremedik be kadın
İsyanım aslında buna
Attığım her adım su üstünde yazı yazmaya benziyor aslında
Peki ya sen
Yokluğum istediğin gibi mi
Yoksa yalnızlık bazen senin de canını acıtıyor mu
Yoksa
Yoksa bir başkası mı var şimdi hayatında
Doğmuyor güneş günlerdir üzerime
Değmiyor ışıkları ve ben kuruyorum
Işığı ben bulurum sözüm olsun ama sen
Yağmurum olur musun
Doğmuyor güneş günlerdir üzerime
Değmiyor ışıkları ve ben kuruyorum
Işığı ben bulurum sözüm olsun ama sen
Yağmurum olur musun
Yağmurum ol gel bana çiçekler açsın diyarlarımda
Bu diyar hasretin kokar yıllardır hiç kokladın mı
Sana sarıldığım anları hatırlar mısın
İçimde uçan kelebekleri sen mi kovaladın
Neden be kadın
Hayatından çıkıp gitmemi istedin
Aramızda hiçbir şey yaşanmamış gibi
Hislerimin bir tabiri olabilseydi
Yazabilirdim ben de belki
Kül olmuş bir ormanda ne güzellik kalmış olabilir ki
Artık
Hayallerim bile sadece işimle ilgili
Yalnız başıma yaşadığım iki göz bir evden ibaret şimdi
Geçmişin içinde arafta kalan bir bedenin içindeyim
Söyle
Kurtarırlar mı ''kurtarabilirler mi'' doktor beni
Doğmuyor güneş günlerdir üzerime
Değmiyor ışıkları ve ben kuruyorum
Işığı ben bulurum sözüm olsun ama sen
Yağmurum olur musun
Doğmuyor güneş günlerdir üzerime
Değmiyor ışıkları ve ben kuruyorum
Işığı ben bulurum sözüm olsun ama sen
Yağmurum olur musun