जय देव जय देव जय जय अवधूता
अगम्य लीला स्वामी त्रिभुवनी तुझी सत्ता जय देव जय देव
जय देव जय देव जय जय अवधूता
अगम्य लीला स्वामी त्रिभुवनी तुझी सत्ता जय देव जय देव
तुझे दर्शन होता जाती ही पापे
स्पर्शनमात्रे विलया जाती भवदुरिते
चरणी मस्तक ठेवूनि मनि समजा पुरते
वैकुंठीचे सुख नाही या परते जय देव जय देव
जय देव जय देव जय जय अवधूता
अगम्य लीला स्वामी त्रिभुवनी तुझी सत्ता जय देव जय देव
सुगंध केशर भाळी वर टोपी टिळा
कर्णी कुंडल शोभति वक्षस्थळी माळा
शरणागत तुज होतां भय पडले काळा
तुझे दास करिती सेवा सोज्वळा जय देव जय देव
जय देव जय देव जय जय अवधूता
अगम्य लीला स्वामी त्रिभुवनी तुझी सत्ता जय देव जय देव
मानवरुपी काया दिससी आम्हांस
अक्कलकोटी केला यतिवेषे वास
पूर्णब्रम्ह तूची अवतरलासी खास
अज्ञानी जीवास विपरीत भास जय देव जय देव
जय देव जय देव जय जय अवधूता
अगम्य लीला स्वामी त्रिभुवनी तुझी सत्ता जय देव जय देव
र्निगुण र्निविकार विश्वव्यापक
स्थिरचर व्यापून अवघा उरलासी एक
अनंत रुपे धरसी करणे मा एक
तुझे गुण वर्णिता थकले विधीलेख जय देव जय देव
जय देव जय देव जय जय अवधूता
अगम्य लीला स्वामी त्रिभुवनी तुझी सत्ता जय देव जय देव
घडता अनंत जन्म सुकृत हे गाठी
त्याची ही फलप्राप्ती सद्गुरुची भेटी
सुवर्ण ताटी भरली अमृत रस वाटी
शरणागत दासावर करी कृपा दृष्टी जय देव जय देव
जय देव जय देव जय जय अवधूता
अगम्य लीला स्वामी त्रिभुवनी तुझी सत्ता जय देव जय देव