ฉันจะบอกว่าฉันเคยเห็นวันที่สวยงามบ้าง
ฉันเดินตามชายฝั่งนับไม่ถ้วน ตื่นขึ้นบนยอดเขา
ฉันเคยเห็นความตายและการเกิด และจูบปากที่ดี
ฉันไม่ต้องการเครื่องดนตรีมาบอกฉันว่าเรื่องราวที่ดีคืออะไร
จริง ๆ แล้ว ฉันไม่เคยขออะไรจากใครเลย
ฉันขี่มอเตอร์ไซค์ลงไปตามถนนแปซิฟิก 101
และฉันเคยยืนบนยอดตึกเอ็มไพร์สเตตกับพ่อของฉัน
ฉันเคยขี่ด้วยความกลัว แม้ว่าฉันจะกลัวทุกครั้ง

ฉันได้เรียนรู้ว่าทุกช่วงเวลาที่ตื่นขึ้นนั้นเพียงพอแล้ว
และความฟุ่มเฟือยไม่เคยนำไปสู่สิ่งที่ดีกว่า
มันเพียงแค่กองทับสิ่งต่าง ๆ
ที่มีอยู่แล้วอย่างมากมายอยู่ตรงหน้าคุณ เช่น การหายใจ
และการไล่ตาม การเต้นรำช้า ๆ และการทำรัก การต่อสู้และการหัวเราะ

ฉันไม่มั่นคง ไม่คู่ควร และไม่น่าพอใจสำหรับคนส่วนใหญ่ที่ฉันพบ
อย่างไรก็ตาม ฉันซื่อสัตย์จนเกินไปกับใครก็ตามที่ฉันพบความเมตตาในตัวเขา
ฉันไม่กลัวและจะไม่กลัววันพรุ่งนี้ เพราะฉันรู้สึกว่าวันนี้เพียงพอแล้ว
และฉันไม่มีความเกลียดชังในใจสำหรับสิ่งใด ๆ ที่ไหน ๆ หรือใครก็ตาม
และฉันคิดว่าความกลัวและวันศุกร์มีอะไรที่เหมือนกันมาก
พวกมันถูกทำเกินไปและยกย่องเกินไป และมักจะทำให้คุณต้องการมากขึ้น

ใช่ ฉันคิดว่าความกลัวและวันศุกร์มีอะไรที่เหมือนกันมาก
พวกมันถูกทำเกินไปและยกย่องเกินไป และมักจะทำให้คุณต้องการมากขึ้น

VIEW ORIGINAL LYRICS